acciuffare
v.tr.
-
assuccâ [asyˈkaː]
assuffâ [asyˈfaː]
Coniugaçioin
assuccâ
Part. pass. assuccou
Ger. assuccando
Ind.
Pres.
- mi assucco
- ti t’assucchi
- lê o/a l’assucca
- niatri assucchemmo
- viatri assuccæ
- lô assuccan
Impf.
- mi assuccava
- ti t’assuccavi
- lê o/a l’assuccava
- niatri assuccavimo
- viatri assuccavi
- lô assuccavan
Fut.
- mi assucchiò
- ti t’assucchiæ
- lê o/a l’assucchià
- niatri assucchiemo
- viatri assucchiei
- lô assucchian
Conz.
Pres.
- che mi assucche
- che ti t’assucchi
- che lê o/a l’assucche
- che niatri assucchemmo
- che viatri assuccæ
- che lô assuccan
Impf.
- che mi assucchesse
- che ti t’assucchesci
- che lê o/a l’assucchesse
- che niatri assucchescimo
- che viatri assucchesci
- che lô assucchessan
Cond.
- mi assucchieiva/assucchiæ
- ti t’assucchiësci
- lê o/a l’assucchieiva/assucchiæ
- niatri assucchiëscimo
- viatri assucchiësci
- lô assucchieivan/assucchiæn
Imper.
- assucca ti
- ch’o/a l’assucche lê
- assucchemmo niatri
- assuccæ viatri
- assuccan lô
assuffâ
Part. pass. assuffou
Ger. assuffando
Ind.
Pres.
- mi assuffo
- ti t’assuffi
- lê o/a l’assuffa
- niatri assuffemmo
- viatri assuffæ
- lô assuffan
Impf.
- mi assuffava
- ti t’assuffavi
- lê o/a l’assuffava
- niatri assuffavimo
- viatri assuffavi
- lô assuffavan
Fut.
- mi assuffiò
- ti t’assuffiæ
- lê o/a l’assuffià
- niatri assuffiemo
- viatri assuffiei
- lô assuffian
Conz.
Pres.
- che mi assuffe
- che ti t’assuffi
- che lê o/a l’assuffe
- che niatri assuffemmo
- che viatri assuffæ
- che lô assuffan
Impf.
- che mi assuffesse
- che ti t’assuffesci
- che lê o/a l’assuffesse
- che niatri assuffescimo
- che viatri assuffesci
- che lô assuffessan
Cond.
- mi assuffieiva/assuffiæ
- ti t’assuffiësci
- lê o/a l’assuffieiva/assuffiæ
- niatri assuffiëscimo
- viatri assuffiësci
- lô assuffieivan/assuffiæn
Imper.
- assuffa ti
- ch’o/a l’assuffe lê
- assuffemmo niatri
- assuffæ viatri
- assuffan lô