accusare
v.tr.
-
accaxonâ [akaʒuˈnaː]
accusâ [akyˈzaː]
Coniugaçioin
accaxonâ
Part. pass. accaxonou
Ger. accaxonando
Ind.
Pres.
- mi accaxoño
- ti t’accaxoñi
- lê o/a l’accaxoña
- niatri accaxonemmo
- viatri accaxonæ
- lô accaxoñan
Impf.
- mi accaxonava
- ti t’accaxonavi
- lê o/a l’accaxonava
- niatri accaxonavimo
- viatri accaxonavi
- lô accaxonavan
Fut.
- mi accaxoniò
- ti t’accaxoniæ
- lê o/a l’accaxonià
- niatri accaxoniemo
- viatri accaxoniei
- lô accaxonian
Conz.
Pres.
- che mi accaxoñe
- che ti t’accaxoñi
- che lê o/a l’accaxoñe
- che niatri accaxonemmo
- che viatri accaxonæ
- che lô accaxoñan
Impf.
- che mi accaxonesse
- che ti t’accaxonesci
- che lê o/a l’accaxonesse
- che niatri accaxonescimo
- che viatri accaxonesci
- che lô accaxonessan
Cond.
- mi accaxonieiva/accaxoniæ
- ti t’accaxoniësci
- lê o/a l’accaxonieiva/accaxoniæ
- niatri accaxoniëscimo
- viatri accaxoniësci
- lô accaxonieivan/accaxoniæn
Imper.
- accaxoña ti
- ch’o/a l’accaxoñe lê
- accaxonemmo niatri
- accaxonæ viatri
- accaxoñan lô
accusâ
Part. pass. accusou
Ger. accusando
Ind.
Pres.
- mi accuso
- ti t’accusi
- lê o/a l’accusa
- niatri accusemmo
- viatri accusæ
- lô accusan
Impf.
- mi accusava
- ti t’accusavi
- lê o/a l’accusava
- niatri accusavimo
- viatri accusavi
- lô accusavan
Fut.
- mi accusiò
- ti t’accusiæ
- lê o/a l’accusià
- niatri accusiemo
- viatri accusiei
- lô accusian
Conz.
Pres.
- che mi accuse
- che ti t’accusi
- che lê o/a l’accuse
- che niatri accusemmo
- che viatri accusæ
- che lô accusan
Impf.
- che mi accusesse
- che ti t’accusesci
- che lê o/a l’accusesse
- che niatri accusescimo
- che viatri accusesci
- che lô accusessan
Cond.
- mi accusieiva/accusiæ
- ti t’accusiësci
- lê o/a l’accusieiva/accusiæ
- niatri accusiëscimo
- viatri accusiësci
- lô accusieivan/accusiæn
Imper.
- accusa ti
- ch’o/a l’accuse lê
- accusemmo niatri
- accusæ viatri
- accusan lô