annunciare
v.tr.
-
annonçiâ [anuŋˈsjaː]
Coniugaçioin
annonçiâ
Part. pass. annonçiou
Ger. annonçiando
Ind.
Pres.
- mi annonçio
- ti t’annonçi
- lê o/a l’annonçia
- niatri annonçiemmo/annonçiemo
- viatri annonçiæ
- lô annonçian
Impf.
- mi annonçiava
- ti t’annonçiavi
- lê o/a l’annonçiava
- niatri annonçiavimo
- viatri annonçiavi
- lô annonçiavan
Fut.
- mi annonçiò
- ti t’annonçiæ
- lê o/a l’annonçià
- niatri annonçiemo
- viatri annonçiei
- lô annonçian
Conz.
Pres.
- che mi annonçie
- che ti t’annonçi
- che lê o/a l’annonçie
- che niatri annonçiemmo/annonçiemo
- che viatri annonçiæ
- che lô annonçian
Impf.
- che mi annonçiesse
- che ti t’annonçiesci
- che lê o/a l’annonçiesse
- che niatri annonçiescimo
- che viatri annonçiesci
- che lô annonçiessan
Cond.
- mi annonçieiva/annonçiæ
- ti t’annonçiësci
- lê o/a l’annonçieiva/annonçiæ
- niatri annonçiëscimo
- viatri annonçiësci
- lô annonçieivan/annonçiæn
Imper.
- annonçia ti
- ch’o/a l’annonçie lê
- annonçiemmo/annonçiemo niatri
- annonçiæ viatri
- annonçian lô