dolcificare
v.tr.
-
addôçî [aduːˈsiː]
indôçî [iŋduːˈsiː]
Coniugaçioin
addôçî
Part. pass. addôçio
Ger. addôçindo
Ind.
Pres.
- mi addôçiscio
- ti t’addôçisci
- lê o/a l’addôçisce
- niatri addôçimmo
- viatri addôçî
- lô addôçiscian
Impf.
- mi addôçiva
- ti t’addôçivi
- lê o/a l’addôçiva
- niatri addôçivimo
- viatri addôçivi
- lô addôçivan
Fut.
- mi addôçiò
- ti t’addôçiæ
- lê o/a l’addôçià
- niatri addôçiemo
- viatri addôçiei
- lô addôçian
Conz.
Pres.
- che mi addôçisce
- che ti t’addôçisci
- che lê o/a l’addôçisce
- che niatri addôçimmo
- che viatri addôçî
- che lô addôçiscian
Impf.
- che mi addôçisse
- che ti t’addôçisci
- che lê o/a l’addôçisse
- che niatri addôçiscimo
- che viatri addôçisci
- che lô addôçissan
Cond.
- mi addôçieiva/addôçiæ
- ti t’addôçiësci
- lê o/a l’addôçieiva/addôçiæ
- niatri addôçiëscimo
- viatri addôçiësci
- lô addôçieivan/addôçiæn
Imper.
- addôçisci ti
- ch’o/a l’addôçisce lê
- addôçimmo niatri
- addôçî viatri
- addôçiscian lô
indôçî
Part. pass. indôçio
Ger. indôçindo
Ind.
Pres.
- mi indôçiscio
- ti t’indôçisci
- lê o/a l’indôçisce
- niatri indôçimmo
- viatri indôçî
- lô indôçiscian
Impf.
- mi indôçiva
- ti t’indôçivi
- lê o/a l’indôçiva
- niatri indôçivimo
- viatri indôçivi
- lô indôçivan
Fut.
- mi indôçiò
- ti t’indôçiæ
- lê o/a l’indôçià
- niatri indôçiemo
- viatri indôçiei
- lô indôçian
Conz.
Pres.
- che mi indôçisce
- che ti t’indôçisci
- che lê o/a l’indôçisce
- che niatri indôçimmo
- che viatri indôçî
- che lô indôçiscian
Impf.
- che mi indôçisse
- che ti t’indôçisci
- che lê o/a l’indôçisse
- che niatri indôçiscimo
- che viatri indôçisci
- che lô indôçissan
Cond.
- mi indôçieiva/indôçiæ
- ti t’indôçiësci
- lê o/a l’indôçieiva/indôçiæ
- niatri indôçiëscimo
- viatri indôçiësci
- lô indôçieivan/indôçiæn
Imper.
- indôçisci ti
- ch’o/a l’indôçisce lê
- indôçimmo niatri
- indôçî viatri
- indôçiscian lô