Conseggio pe-o patrimònio linguistico ligure

Conseggio ligure

DEIZE

Diçionäio italian-zeneise

dotare

v. tr.
  1. fornire di ciò che è necessario o utile

    dotâ [duˈtaː]

    fornî [furˈniː]

    guernî [ɡwɛrˈniː]

    lo hanno dotato di tutto il necessario per il viaggio

    l’an dotou de tutto l’occorrente pe-o viægio

  2. fornire di dote

    addeuttâ [adøˈtaː]

    la famiglia faticò molto per dotare le tre figlie

    a famiggia a l’à giaminou ben ben pe addeuttâ e træ figge

Coniugazioni

addeuttâ

Indicativo

Presente

  1. mi addeutto
  2. ti t’addeutti
  3. lê o/a l’addeutta
  4. niatri addeuttemmo
  5. viatri addeuttæ
  6. liatri addeuttan

Imperfetto

  1. mi addeuttava
  2. ti t’addeuttavi
  3. lê o/a l’addeuttava
  4. niatri addeuttavimo
  5. viatri addeuttavi
  6. liatri addeuttavan

Futuro

  1. mi addeuttiò
  2. ti t’addeuttiæ
  3. lê o/a l’addeuttià
  4. niatri addeuttiemo
  5. viatri addeuttiei
  6. liatri addeuttian

Congiuntivo

Presente

  1. che mi addeutte
  2. che ti t’addeutti
  3. che lê o/a l’addeutte
  4. che niatri addeuttemmo
  5. che viatri addeuttæ
  6. che liatri addeuttan

Imperfetto

  1. che mi addeuttesse
  2. che ti t’addeuttesci
  3. che lê o/a l’addeuttesse
  4. che niatri addeuttescimo
  5. che viatri addeuttesci
  6. che liatri addeuttessan

Condizionale

  1. mi addeuttieiva/addeuttiæ
  2. ti t’addeuttiësci
  3. lê o/a l’addeuttieiva/addeuttiæ
  4. niatri addeuttiëscimo
  5. viatri addeuttiësci
  6. liatri addeuttieivan/addeuttiæn

Imperativo

  1. addeutta ti!
  2. addeuttemmo niatri!
  3. addeuttæ viatri!

Participio passato

  1. m. s. addeuttou
  2. m. p. addeuttæ
  3. f. s. addeuttâ
  4. f. p. addeuttæ

Gerundio

  1. addeuttando
dotâ

Indicativo

Presente

  1. mi deutto
  2. ti ti deutti
  3. lê o/a deutta
  4. niatri dotemmo
  5. viatri dotæ
  6. liatri deuttan

Imperfetto

  1. mi dotava
  2. ti ti dotavi
  3. lê o/a dotava
  4. niatri dotavimo
  5. viatri dotavi
  6. liatri dotavan

Futuro

  1. mi dotiò
  2. ti ti dotiæ
  3. lê o/a dotià
  4. niatri dotiemo
  5. viatri dotiei
  6. liatri dotian

Congiuntivo

Presente

  1. che mi deutte
  2. che ti ti deutti
  3. che lê o/a deutte
  4. che niatri dotemmo
  5. che viatri dotæ
  6. che liatri deuttan

Imperfetto

  1. che mi dotesse
  2. che ti ti dotesci
  3. che lê o/a dotesse
  4. che niatri dotescimo
  5. che viatri dotesci
  6. che liatri dotessan

Condizionale

  1. mi dotieiva/dotiæ
  2. ti ti dotiësci
  3. lê o/a dotieiva/dotiæ
  4. niatri dotiëscimo
  5. viatri dotiësci
  6. liatri dotieivan/dotiæn

Imperativo

  1. deutta ti!
  2. dotemmo niatri!
  3. dotæ viatri!

Participio passato

  1. m. s. dotou
  2. m. p. dotæ
  3. f. s. dotâ
  4. f. p. dotæ

Gerundio

  1. dotando
fornî

Indicativo

Presente

  1. mi forniscio
  2. ti ti fornisci
  3. lê o/a fornisce
  4. niatri fornimmo
  5. viatri fornî
  6. liatri forniscian

Imperfetto

  1. mi forniva
  2. ti ti fornivi
  3. lê o/a forniva
  4. niatri fornivimo
  5. viatri fornivi
  6. liatri fornivan

Futuro

  1. mi forniò
  2. ti ti forniæ
  3. lê o/a fornià
  4. niatri forniemo
  5. viatri forniei
  6. liatri fornian

Congiuntivo

Presente

  1. che mi fornisce
  2. che ti ti fornisci
  3. che lê o/a fornisce
  4. che niatri fornimmo
  5. che viatri fornî
  6. che liatri forniscian

Imperfetto

  1. che mi fornisse
  2. che ti ti fornisci
  3. che lê o/a fornisse
  4. che niatri forniscimo
  5. che viatri fornisci
  6. che liatri fornissan

Condizionale

  1. mi fornieiva/forniæ
  2. ti ti forniësci
  3. lê o/a fornieiva/forniæ
  4. niatri forniëscimo
  5. viatri forniësci
  6. liatri fornieivan/forniæn

Imperativo

  1. fornisci ti!
  2. fornimmo niatri!
  3. fornî viatri!

Participio passato

  1. m. s. fornio
  2. m. p. fornii
  3. f. s. fornia
  4. f. p. fornie

Gerundio

  1. fornindo
guernî

Indicativo

Presente

  1. mi guerniscio
  2. ti ti guernisci
  3. lê o/a guernisce
  4. niatri guernimmo
  5. viatri guernî
  6. liatri guerniscian

Imperfetto

  1. mi guerniva
  2. ti ti guernivi
  3. lê o/a guerniva
  4. niatri guernivimo
  5. viatri guernivi
  6. liatri guernivan

Futuro

  1. mi guerniò
  2. ti ti guerniæ
  3. lê o/a guernià
  4. niatri guerniemo
  5. viatri guerniei
  6. liatri guernian

Congiuntivo

Presente

  1. che mi guernisce
  2. che ti ti guernisci
  3. che lê o/a guernisce
  4. che niatri guernimmo
  5. che viatri guernî
  6. che liatri guerniscian

Imperfetto

  1. che mi guernisse
  2. che ti ti guernisci
  3. che lê o/a guernisse
  4. che niatri guerniscimo
  5. che viatri guernisci
  6. che liatri guernissan

Condizionale

  1. mi guernieiva/guerniæ
  2. ti ti guerniësci
  3. lê o/a guernieiva/guerniæ
  4. niatri guerniëscimo
  5. viatri guerniësci
  6. liatri guernieivan/guerniæn

Imperativo

  1. guernisci ti!
  2. guernimmo niatri!
  3. guernî viatri!

Participio passato

  1. m. s. guernio
  2. m. p. guernii
  3. f. s. guernia
  4. f. p. guernie

Gerundio

  1. guernindo