giurare
v.intr.v.tr.
-
promettere zuâ [ˈzɥaː]
Exempi
l’avrei giurato
l’aviæ zuou
giurava di non saper nulla
a zuava de no savei ninte
giurare il falso
zuâ o fäso
-
intransitivo: prestare giuramento zuâ [ˈzɥaː]
piggiâ o zuamento [piˈdʒaː u zɥaˈmeŋtu]
Coniugaçioin
zuâ
Part. pass. zuou
Ger. zuando
Ind.
Pres.
- mi zuo
- ti ti zui
- lê o/a zua
- niatri zuemmo/zuemo
- viatri zuæ
- lô zuan
Impf.
- mi zuava
- ti ti zuavi
- lê o/a zuava
- niatri zuavimo
- viatri zuavi
- lô zuavan
Fut.
- mi zuiò
- ti ti zuiæ
- lê o/a zuià
- niatri zuiemo
- viatri zuiei
- lô zuian
Conz.
Pres.
- che mi zue
- che ti ti zui
- che lê o/a zue
- che niatri zuemmo/zuemo
- che viatri zuæ
- che lô zuan
Impf.
- che mi zuesse
- che ti ti zuesci
- che lê o/a zuesse
- che niatri zuescimo
- che viatri zuesci
- che lô zuessan
Cond.
- mi zuieiva/zuiæ
- ti ti zuiësci
- lê o/a zuieiva/zuiæ
- niatri zuiëscimo
- viatri zuiësci
- lô zuieivan/zuiæn
Imper.
- zua ti
- ch’o/a zue lê
- zuemmo/zuemo niatri
- zuæ viatri
- zuan lô