meritare
v.tr.v.intr.
-
meitâ [mejˈtaː]
Coniugaçioin
meitâ
Part. pass. meitou
Ger. meitando
Ind.
Pres.
- mi meito
- ti ti meiti
- lê o/a meita
- niatri meitemmo
- viatri meitæ
- lô meitan
Impf.
- mi meitava
- ti ti meitavi
- lê o/a meitava
- niatri meitavimo
- viatri meitavi
- lô meitavan
Fut.
- mi meitiò
- ti ti meitiæ
- lê o/a meitià
- niatri meitiemo
- viatri meitiei
- lô meitian
Conz.
Pres.
- che mi meite
- che ti ti meiti
- che lê o/a meite
- che niatri meitemmo
- che viatri meitæ
- che lô meitan
Impf.
- che mi meitesse
- che ti ti meitesci
- che lê o/a meitesse
- che niatri meitescimo
- che viatri meitesci
- che lô meitessan
Cond.
- mi meitieiva/meitiæ
- ti ti meitiësci
- lê o/a meitieiva/meitiæ
- niatri meitiëscimo
- viatri meitiësci
- lô meitieivan/meitiæn
Imper.
- meita ti
- ch’o/a meite lê
- meitemmo niatri
- meitæ viatri
- meitan lô