prestare
v.tr.
-
dare in prestito imprestâ [iŋpresˈtaː]
impremuâ [iŋpreˈmɥaː]
Coniugaçioin
impremuâ
Part. pass. impremuou
Ger. impremuando
Ind.
Pres.
- mi impremuo
- ti t’impremui
- lê o/a l’impremua
- niatri impremuemmo/impremuemo
- viatri impremuæ
- lô impremuan
Impf.
- mi impremuava
- ti t’impremuavi
- lê o/a l’impremuava
- niatri impremuavimo
- viatri impremuavi
- lô impremuavan
Fut.
- mi impremuiò
- ti t’impremuiæ
- lê o/a l’impremuià
- niatri impremuiemo
- viatri impremuiei
- lô impremuian
Conz.
Pres.
- che mi impremue
- che ti t’impremui
- che lê o/a l’impremue
- che niatri impremuemmo/impremuemo
- che viatri impremuæ
- che lô impremuan
Impf.
- che mi impremuesse
- che ti t’impremuesci
- che lê o/a l’impremuesse
- che niatri impremuescimo
- che viatri impremuesci
- che lô impremuessan
Cond.
- mi impremuieiva/impremuiæ
- ti t’impremuiësci
- lê o/a l’impremuieiva/impremuiæ
- niatri impremuiëscimo
- viatri impremuiësci
- lô impremuieivan/impremuiæn
Imper.
- impremua ti
- ch’o/a l’impremue lê
- impremuemmo/impremuemo niatri
- impremuæ viatri
- impremuan lô
imprestâ
Part. pass. imprestou
Ger. imprestando
Ind.
Pres.
- mi impresto
- ti t’impresti
- lê o/a l’impresta
- niatri imprestemmo
- viatri imprestæ
- lô imprestan
Impf.
- mi imprestava
- ti t’imprestavi
- lê o/a l’imprestava
- niatri imprestavimo
- viatri imprestavi
- lô imprestavan
Fut.
- mi imprestiò
- ti t’imprestiæ
- lê o/a l’imprestià
- niatri imprestiemo
- viatri imprestiei
- lô imprestian
Conz.
Pres.
- che mi impreste
- che ti t’impresti
- che lê o/a l’impreste
- che niatri imprestemmo
- che viatri imprestæ
- che lô imprestan
Impf.
- che mi imprestesse
- che ti t’imprestesci
- che lê o/a l’imprestesse
- che niatri imprestescimo
- che viatri imprestesci
- che lô imprestessan
Cond.
- mi imprestieiva/imprestiæ
- ti t’imprestiësci
- lê o/a l’imprestieiva/imprestiæ
- niatri imprestiëscimo
- viatri imprestiësci
- lô imprestieivan/imprestiæn
Imper.
- impresta ti
- ch’o/a l’impreste lê
- imprestemmo niatri
- imprestæ viatri
- imprestan lô