sfondare
v.tr.
-
far cedere un oggetto desfondâ [desfuŋˈdaː]
Coniugaçioin
desfondâ
Part. pass. desfondou
Ger. desfondando
Ind.
Pres.
- mi desfondo
- ti ti desfondi
- lê o/a desfonda
- niatri desfondemmo
- viatri desfondæ
- lô desfondan
Impf.
- mi desfondava
- ti ti desfondavi
- lê o/a desfondava
- niatri desfondavimo
- viatri desfondavi
- lô desfondavan
Fut.
- mi desfondiò
- ti ti desfondiæ
- lê o/a desfondià
- niatri desfondiemo
- viatri desfondiei
- lô desfondian
Conz.
Pres.
- che mi desfonde
- che ti ti desfondi
- che lê o/a desfonde
- che niatri desfondemmo
- che viatri desfondæ
- che lô desfondan
Impf.
- che mi desfondesse
- che ti ti desfondesci
- che lê o/a desfondesse
- che niatri desfondescimo
- che viatri desfondesci
- che lô desfondessan
Cond.
- mi desfondieiva/desfondiæ
- ti ti desfondiësci
- lê o/a desfondieiva/desfondiæ
- niatri desfondiëscimo
- viatri desfondiësci
- lô desfondieivan/desfondiæn
Imper.
- desfonda ti
- ch’o/a desfonde lê
- desfondemmo niatri
- desfondæ viatri
- desfondan lô