Conseggio pe-o patrimònio linguistico ligure

Conseggio ligure

DEIZE

Diçionäio italian-zeneise

sforzare

v. tr.
  1. sottoporre a sforzo

    sforsâ [sfurˈsaː]

    si era sforzata un braccio sollevando una cassa

    a s’ea sforsâ un brasso tanto ch’a tiava sciù unna cascia

  2. aprire con la forza

    sforsâ [sfurˈsaː]

    i ladri hanno sforzato la serratura del deposito degli attrezzi

    i laddri an sforsou a ciaveuia do magazzin di attressi

sforzarsi

v. pron.
  1. sottoporsi a sforzo

    sforsâse [sfurˈsaːse]

    costrenzise [kusˈtreŋzise]

    era evidente che si stesse sforzando a sorridere

    l’ea ciæo ch’a se sforsava à fâ un fattoriso

Coniugaçioin

costrenze

Indicativo

Presente

  1. mi costrenzo
  2. ti ti costrenzi
  3. lê o/a costrenze
  4. niatri costrenzemmo
  5. viatri costrenzei
  6. liatri costrenzan

Imperfetto

  1. mi costrenzeiva
  2. ti ti costrenzeivi
  3. lê o/a costrenzeiva
  4. niatri costrenzeivimo
  5. viatri costrenzeivi
  6. liatri costrenzeivan

Futuo

  1. mi costrenziò
  2. ti ti costrenziæ
  3. lê o/a costrenzià
  4. niatri costrenziemo
  5. viatri costrenziei
  6. liatri costrenzian

Conzontivo

Presente

  1. che mi costrenze
  2. che ti ti costrenzi
  3. che lê o/a costrenze
  4. che niatri costrenzemmo
  5. che viatri costrenzei
  6. che liatri costrenzan

Imperfetto

  1. che mi costrenzesse
  2. che ti ti costrenzesci
  3. che lê o/a costrenzesse
  4. che niatri costrenzescimo
  5. che viatri costrenzesci
  6. che liatri costrenzessan

Condiçionale

  1. mi costrenzieiva/costrenziæ
  2. ti ti costrenziësci
  3. lê o/a costrenzieiva/costrenziæ
  4. niatri costrenziëscimo
  5. viatri costrenziësci
  6. liatri costrenzieivan/costrenziæn

Imperativo

  1. costrenzi ti!
  2. costrenzemmo niatri!
  3. costrenzei viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. costreito
  2. m. p. costreiti
  3. f. s. costreita
  4. f. p. costreite

Gerundio

  1. costrenzendo
sforsâ

Indicativo

Presente

  1. mi sfòrso
  2. ti ti sfòrsi
  3. lê o/a sfòrsa
  4. niatri sforsemmo
  5. viatri sforsæ
  6. liatri sfòrsan

Imperfetto

  1. mi sforsava
  2. ti ti sforsavi
  3. lê o/a sforsava
  4. niatri sforsavimo
  5. viatri sforsavi
  6. liatri sforsavan

Futuo

  1. mi sforsiò
  2. ti ti sforsiæ
  3. lê o/a sforsià
  4. niatri sforsiemo
  5. viatri sforsiei
  6. liatri sforsian

Conzontivo

Presente

  1. che mi sfòrse
  2. che ti ti sfòrsi
  3. che lê o/a sfòrse
  4. che niatri sforsemmo
  5. che viatri sforsæ
  6. che liatri sfòrsan

Imperfetto

  1. che mi sforsesse
  2. che ti ti sforsesci
  3. che lê o/a sforsesse
  4. che niatri sforsescimo
  5. che viatri sforsesci
  6. che liatri sforsessan

Condiçionale

  1. mi sforsieiva/sforsiæ
  2. ti ti sforsiësci
  3. lê o/a sforsieiva/sforsiæ
  4. niatri sforsiëscimo
  5. viatri sforsiësci
  6. liatri sforsieivan/sforsiæn

Imperativo

  1. sfòrsa ti!
  2. sforsemmo niatri!
  3. sforsæ viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. sforsou
  2. m. p. sforsæ
  3. f. s. sforsâ
  4. f. p. sforsæ

Gerundio

  1. sforsando