sospirare
v.intr.
-
sospiâ [susˈpjaː]
relasciâ un sospio [relaˈʃaː iŋ susˈpiːu]
Coniugaçioin
relasciâ
Part. pass. relasciou
Ger. relasciando
Ind.
Pres.
- mi relascio
- ti ti relasci
- lê o/a relascia
- niatri relascemmo
- viatri relasciæ
- lô relascian
Impf.
- mi relasciava
- ti ti relasciavi
- lê o/a relasciava
- niatri relasciavimo
- viatri relasciavi
- lô relasciavan
Fut.
- mi relasciò
- ti ti relasciæ
- lê o/a relascià
- niatri relasciemo
- viatri relasciei
- lô relascian
Conz.
Pres.
- che mi relasce
- che ti ti relasci
- che lê o/a relasce
- che niatri relascemmo
- che viatri relasciæ
- che lô relascian
Impf.
- che mi relascesse
- che ti ti relascesci
- che lê o/a relascesse
- che niatri relascescimo
- che viatri relascesci
- che lô relascessan
Cond.
- mi relascieiva/relasciæ
- ti ti relasciësci
- lê o/a relascieiva/relasciæ
- niatri relasciëscimo
- viatri relasciësci
- lô relascieivan/relasciæn
Imper.
- relascia ti
- ch’o/a relasce lê
- relascemmo niatri
- relasciæ viatri
- relascian lô
sospiâ
Part. pass. sospiou
Ger. sospiando
Ind.
Pres.
- mi sospio
- ti ti sospii
- lê o/a sospia
- niatri sospiemmo/sospiemo
- viatri sospiæ
- lô sospian
Impf.
- mi sospiava
- ti ti sospiavi
- lê o/a sospiava
- niatri sospiavimo
- viatri sospiavi
- lô sospiavan
Fut.
- mi sospiò
- ti ti sospiæ
- lê o/a sospià
- niatri sospiemo
- viatri sospiei
- lô sospian
Conz.
Pres.
- che mi sospie
- che ti ti sospii
- che lê o/a sospie
- che niatri sospiemmo/sospiemo
- che viatri sospiæ
- che lô sospian
Impf.
- che mi sospiesse
- che ti ti sospiesci
- che lê o/a sospiesse
- che niatri sospiescimo
- che viatri sospiesci
- che lô sospiessan
Cond.
- mi sospieiva/sospiæ
- ti ti sospiësci
- lê o/a sospieiva/sospiæ
- niatri sospiëscimo
- viatri sospiësci
- lô sospieivan/sospiæn
Imper.
- sospia ti
- ch’o/a sospie lê
- sospiemmo/sospiemo niatri
- sospiæ viatri
- sospian lô