spedire
v.tr.
-
spedî [speˈdiː]
mandâ [maŋˈdaː]
Coniugaçioin
mandâ
Part. pass. mandou
Ger. mandando
Ind.
Pres.
- mi mando
- ti ti mandi
- lê o/a manda
- niatri mandemmo
- viatri mandæ
- lô mandan
Impf.
- mi mandava
- ti ti mandavi
- lê o/a mandava
- niatri mandavimo
- viatri mandavi
- lô mandavan
Fut.
- mi mandiò
- ti ti mandiæ
- lê o/a mandià
- niatri mandiemo
- viatri mandiei
- lô mandian
Conz.
Pres.
- che mi mande
- che ti ti mandi
- che lê o/a mande
- che niatri mandemmo
- che viatri mandæ
- che lô mandan
Impf.
- che mi mandesse
- che ti ti mandesci
- che lê o/a mandesse
- che niatri mandescimo
- che viatri mandesci
- che lô mandessan
Cond.
- mi mandieiva/mandiæ
- ti ti mandiësci
- lê o/a mandieiva/mandiæ
- niatri mandiëscimo
- viatri mandiësci
- lô mandieivan/mandiæn
Imper.
- manda ti
- ch’o/a mande lê
- mandemmo niatri
- mandæ viatri
- mandan lô
spedî
Part. pass. spedio
Ger. spedindo
Ind.
Pres.
- mi spediscio
- ti ti spedisci
- lê o/a spedisce
- niatri spedimmo
- viatri spedî
- lô spediscian
Impf.
- mi spediva
- ti ti spedivi
- lê o/a spediva
- niatri spedivimo
- viatri spedivi
- lô spedivan
Fut.
- mi spediò
- ti ti spediæ
- lê o/a spedià
- niatri spediemo
- viatri spediei
- lô spedian
Conz.
Pres.
- che mi spedisce
- che ti ti spedisci
- che lê o/a spedisce
- che niatri spedimmo
- che viatri spedî
- che lô spediscian
Impf.
- che mi spedisse
- che ti ti spedisci
- che lê o/a spedisse
- che niatri spediscimo
- che viatri spedisci
- che lô spedissan
Cond.
- mi spedieiva/spediæ
- ti ti spediësci
- lê o/a spedieiva/spediæ
- niatri spediëscimo
- viatri spediësci
- lô spedieivan/spediæn
Imper.
- spedisci ti
- ch’o/a spedisce lê
- spedimmo niatri
- spedî viatri
- spediscian lô