stagionare
v.tr.
-
assaxonâ [asaʒuˈnaː]
stagionâ italianismo [stadʒuˈnaː]
Coniugaçioin
assaxonâ
Part. pass. assaxonou
Ger. assaxonando
Ind.
Pres.
- mi assaxoño
- ti t’assaxoñi
- lê o/a l’assaxoña
- niatri assaxonemmo
- viatri assaxonæ
- lô assaxoñan
Impf.
- mi assaxonava
- ti t’assaxonavi
- lê o/a l’assaxonava
- niatri assaxonavimo
- viatri assaxonavi
- lô assaxonavan
Fut.
- mi assaxoniò
- ti t’assaxoniæ
- lê o/a l’assaxonià
- niatri assaxoniemo
- viatri assaxoniei
- lô assaxonian
Conz.
Pres.
- che mi assaxoñe
- che ti t’assaxoñi
- che lê o/a l’assaxoñe
- che niatri assaxonemmo
- che viatri assaxonæ
- che lô assaxoñan
Impf.
- che mi assaxonesse
- che ti t’assaxonesci
- che lê o/a l’assaxonesse
- che niatri assaxonescimo
- che viatri assaxonesci
- che lô assaxonessan
Cond.
- mi assaxonieiva/assaxoniæ
- ti t’assaxoniësci
- lê o/a l’assaxonieiva/assaxoniæ
- niatri assaxoniëscimo
- viatri assaxoniësci
- lô assaxonieivan/assaxoniæn
Imper.
- assaxoña ti
- ch’o/a l’assaxoñe lê
- assaxonemmo niatri
- assaxonæ viatri
- assaxoñan lô