Conseggio pe-o patrimònio linguistico ligure

Conseggio ligure

DEIZE

Diçionäio italian-zeneise

supplicare

v. tr.
  1. implorare

    supricâ [supriˈkaː]

    il figlio ha supplicato il padre che gli imprestasse la macchina per le vacanze

    o figgio o l’à supricou o poæ ch’o gh’impremuesse a machina pe-e vacanse

Coniugaçioin

supricâ

Indicativo

Presente

  1. mi suprico
  2. ti ti suprichi
  3. lê o/a suprica
  4. niatri suprichemmo
  5. viatri supricæ
  6. liatri suprican

Imperfetto

  1. mi supricava
  2. ti ti supricavi
  3. lê o/a supricava
  4. niatri supricavimo
  5. viatri supricavi
  6. liatri supricavan

Futuo

  1. mi suprichiò
  2. ti ti suprichiæ
  3. lê o/a suprichià
  4. niatri suprichiemo
  5. viatri suprichiei
  6. liatri suprichian

Conzontivo

Presente

  1. che mi supriche
  2. che ti ti suprichi
  3. che lê o/a supriche
  4. che niatri suprichemmo
  5. che viatri supricæ
  6. che liatri suprican

Imperfetto

  1. che mi suprichesse
  2. che ti ti suprichesci
  3. che lê o/a suprichesse
  4. che niatri suprichescimo
  5. che viatri suprichesci
  6. che liatri suprichessan

Condiçionale

  1. mi suprichieiva/suprichiæ
  2. ti ti suprichiësci
  3. lê o/a suprichieiva/suprichiæ
  4. niatri suprichiëscimo
  5. viatri suprichiësci
  6. liatri suprichieivan/suprichiæn

Imperativo

  1. suprica ti!
  2. suprichemmo niatri!
  3. supricæ viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. supricou
  2. m. p. supricæ
  3. f. s. supricâ
  4. f. p. supricæ

Gerundio

  1. supricando