tossire
v.intr.
-
toscî [tuˈʃiː]
Coniugaçioin
toscî
Part. pass. toscio
Ger. toscindo
Ind.
Pres.
- mi toscio
- ti ti tosci
- lê o/a tosce
- niatri toscimmo
- viatri toscî
- lô toscian
Impf.
- mi tosciva
- ti ti toscivi
- lê o/a tosciva
- niatri toscivimo
- viatri toscivi
- lô toscivan
Fut.
- mi tosciò
- ti ti tosciæ
- lê o/a toscià
- niatri tosciemo
- viatri tosciei
- lô toscian
Conz.
Pres.
- che mi tosce
- che ti ti tosci
- che lê o/a tosce
- che niatri toscimmo
- che viatri toscî
- che lô toscian
Impf.
- che mi toscisse
- che ti ti toscisci
- che lê o/a toscisse
- che niatri tosciscimo
- che viatri toscisci
- che lô toscissan
Cond.
- mi toscieiva/tosciæ
- ti ti tosciësci
- lê o/a toscieiva/tosciæ
- niatri tosciëscimo
- viatri tosciësci
- lô toscieivan/tosciæn
Imper.
- tosci ti
- ch’o/a tosce lê
- toscimmo niatri
- toscî viatri
- toscian lô