umiliare
v.tr.
-
offendere provocando vergogna umiliâ [ymiˈljaː]
-
tenere a freno qcn. offendendolo astallâ [astaˈlaː]
Coniugaçioin
astallâ
Part. pass. astallou
Ger. astallando
Ind.
Pres.
- mi astallo
- ti t’astalli
- lê o/a l’astalla
- niatri astallemmo
- viatri astallæ
- lô astallan
Impf.
- mi astallava
- ti t’astallavi
- lê o/a l’astallava
- niatri astallavimo
- viatri astallavi
- lô astallavan
Fut.
- mi astalliò
- ti t’astalliæ
- lê o/a l’astallià
- niatri astalliemo
- viatri astalliei
- lô astallian
Conz.
Pres.
- che mi astalle
- che ti t’astalli
- che lê o/a l’astalle
- che niatri astallemmo
- che viatri astallæ
- che lô astallan
Impf.
- che mi astallesse
- che ti t’astallesci
- che lê o/a l’astallesse
- che niatri astallescimo
- che viatri astallesci
- che lô astallessan
Cond.
- mi astallieiva/astalliæ
- ti t’astalliësci
- lê o/a l’astallieiva/astalliæ
- niatri astalliëscimo
- viatri astalliësci
- lô astallieivan/astalliæn
Imper.
- astalla ti
- ch’o/a l’astalle lê
- astallemmo niatri
- astallæ viatri
- astallan lô
umiliâ
Part. pass. umiliou
Ger. umiliando
Ind.
Pres.
- mi umilio
- ti t’umilli
- lê o/a l’umilia
- niatri umiliemmo/umiliemo
- viatri umiliæ
- lô umilian
Impf.
- mi umiliava
- ti t’umiliavi
- lê o/a l’umiliava
- niatri umiliavimo
- viatri umiliavi
- lô umiliavan
Fut.
- mi umiliò
- ti t’umiliæ
- lê o/a l’umilià
- niatri umiliemo
- viatri umiliei
- lô umilian
Conz.
Pres.
- che mi umilie
- che ti t’umilli
- che lê o/a l’umilie
- che niatri umiliemmo/umiliemo
- che viatri umiliæ
- che lô umilian
Impf.
- che mi umiliesse
- che ti t’umiliesci
- che lê o/a l’umiliesse
- che niatri umiliescimo
- che viatri umiliesci
- che lô umiliessan
Cond.
- mi umilieiva/umiliæ
- ti t’umiliësci
- lê o/a l’umilieiva/umiliæ
- niatri umiliëscimo
- viatri umiliësci
- lô umilieivan/umiliæn
Imper.
- umilia ti
- ch’o/a l’umilie lê
- umiliemmo/umiliemo niatri
- umiliæ viatri
- umilian lô