regnare
intr.v.
-
regnâ [reˈɲaː]
Conjugations
regnâ
Past part. regnou
Ger. regnando
Ind.
Pres.
- mi regno
- ti ti regni
- lê o/a regna
- niatri regnemmo
- viatri regnæ
- lô regnan
Impf.
- mi regnava
- ti ti regnavi
- lê o/a regnava
- niatri regnavimo
- viatri regnavi
- lô regnavan
Fut.
- mi regniò
- ti ti regniæ
- lê o/a regnià
- niatri regniemo
- viatri regniei
- lô regnian
Subj.
Pres.
- che mi regne
- che ti ti regni
- che lê o/a regne
- che niatri regnemmo
- che viatri regnæ
- che lô regnan
Impf.
- che mi regnesse
- che ti ti regnesci
- che lê o/a regnesse
- che niatri regnescimo
- che viatri regnesci
- che lô regnessan
Cond.
- mi regnieiva/regniæ
- ti ti regniësci
- lê o/a regnieiva/regniæ
- niatri regniëscimo
- viatri regniësci
- lô regnieivan/regniæn
Imper.
- regna ti
- ch’o/a regne lê
- regnemmo niatri
- regnæ viatri
- regnan lô