DEIZE
Dizionario italiano-genovese
disturbo
s. m.
-
qcs. che disturba o l’atto di disturbare desturbo
[desˈtyːrbu] incòmmodo
[iŋˈkɔmudu] le ha dato tanto disturbo mio figlio?
o gh’à dæto tanto incòmmodo mæ figgio?
-
malattia moutia
[mɔwˈtiːa]
Declinazioni
| m. s | m. p | f. s | f. p |
|---|---|---|---|
| desturbo | desturbi | — | — |
| incòmmodo | incòmmodi | incòmmoda | incòmmode |
| — | — | moutia | moutie |