DEIZE
Dizionario italiano-genovese
esclamare
v. tr.
-
esclammâ
[esklaˈmaː]
Coniugazioni
esclammâ
Indicativo
Presente
- mi esclammo
- ti t’esclammi
- lê o/a l’esclamma
- niatri esclammemmo
- viatri esclammæ
- liatri esclamman
Imperfetto
- mi esclammava
- ti t’esclammavi
- lê o/a l’esclammava
- niatri esclammavimo
- viatri esclammavi
- liatri esclammavan
Futuro
- mi esclammiò
- ti t’esclammiæ
- lê o/a l’esclammià
- niatri esclammiemo
- viatri esclammiei
- liatri esclammian
Congiuntivo
Presente
- che mi esclamme
- che ti t’esclammi
- che lê o/a l’esclamme
- che niatri esclammemmo
- che viatri esclammæ
- che liatri esclamman
Imperfetto
- che mi esclammesse
- che ti t’esclammesci
- che lê o/a l’esclammesse
- che niatri esclammescimo
- che viatri esclammesci
- che liatri esclammessan
Condizionale
- mi esclammieiva/esclammiæ
- ti t’esclammiësci
- lê o/a l’esclammieiva/esclammiæ
- niatri esclammiëscimo
- viatri esclammiësci
- liatri esclammieivan/esclammiæn
Imperativo
- esclamma ti!
- esclammemmo niatri!
- esclammæ viatri!
Participio passato
- m. s. esclammou
- m. p. esclammæ
- f. s. esclammâ
- f. p. esclammæ
Gerundio
- esclammando