ingravidare
v.tr.
-
ingraviâ [iŋɡraˈvjaː]
Coniugazioni
ingraviâ
Part. pass. ingraviou
Ger. ingraviando
Ind.
Pres.
- mi ingravio
- ti t’ingravi
- lê o/a l’ingravia
- niatri ingraviemmo/ingraviemo
- viatri ingraviæ
- lô ingravian
Impf.
- mi ingraviava
- ti t’ingraviavi
- lê o/a l’ingraviava
- niatri ingraviavimo
- viatri ingraviavi
- lô ingraviavan
Fut.
- mi ingraviò
- ti t’ingraviæ
- lê o/a l’ingravià
- niatri ingraviemo
- viatri ingraviei
- lô ingravian
Cong.
Pres.
- che mi ingravie
- che ti t’ingravi
- che lê o/a l’ingravie
- che niatri ingraviemmo/ingraviemo
- che viatri ingraviæ
- che lô ingravian
Impf.
- che mi ingraviesse
- che ti t’ingraviesci
- che lê o/a l’ingraviesse
- che niatri ingraviescimo
- che viatri ingraviesci
- che lô ingraviessan
Cond.
- mi ingravieiva/ingraviæ
- ti t’ingraviësci
- lê o/a l’ingravieiva/ingraviæ
- niatri ingraviëscimo
- viatri ingraviësci
- lô ingravieivan/ingraviæn
Imper.
- ingravia ti
- ch’o/a l’ingravie lê
- ingraviemmo/ingraviemo niatri
- ingraviæ viatri
- ingravian lô