DEIZE
Diçionäio italian-zeneise
entrare da un orecchio e uscire dall’altro
loc. v.
-
non essere ascoltato o ricordato intrâ da unn’oegia e sciortî da l’atra
[iŋˈtraː da ˈn weːdʒa e ʃurˈtiː da ˈl aːtra] i consigli gli entrano da un orecchio e gli escono dall’altro
i conseggi gh’intran da unn’oegia e ghe sciòrtan da l’atra
Coniugaçioin
intrâ
Indicativo
Presente
- mi intro
- ti t’intri
- lê o/a l’intra
- niatri intremmo
- viatri intræ
- liatri intran
Imperfetto
- mi intrava
- ti t’intravi
- lê o/a l’intrava
- niatri intravimo
- viatri intravi
- liatri intravan
Futuo
- mi intriò
- ti t’intriæ
- lê o/a l’intrià
- niatri intriemo
- viatri intriei
- liatri intrian
Conzontivo
Presente
- che mi intre
- che ti t’intri
- che lê o/a l’intre
- che niatri intremmo
- che viatri intræ
- che liatri intran
Imperfetto
- che mi intresse
- che ti t’intresci
- che lê o/a l’intresse
- che niatri intrescimo
- che viatri intresci
- che liatri intressan
Condiçionale
- mi intrieiva/intriæ
- ti t’intriësci
- lê o/a l’intrieiva/intriæ
- niatri intriëscimo
- viatri intriësci
- liatri intrieivan/intriæn
Imperativo
- intra ti!
- intremmo niatri!
- intræ viatri!
Partiçipio passou
- m. s. introu
- m. p. intræ
- f. s. intrâ
- f. p. intræ
Gerundio
- intrando
sciortî
Indicativo
Presente
- mi sciòrto
- ti ti sciòrti
- lê o/a sciòrte
- niatri sciortimmo
- viatri sciortî
- liatri sciòrtan
Imperfetto
- mi sciortiva
- ti ti sciortivi
- lê o/a sciortiva
- niatri sciortivimo
- viatri sciortivi
- liatri sciortivan
Futuo
- mi sciortiò
- ti ti sciortiæ
- lê o/a sciortià
- niatri sciortiemo
- viatri sciortiei
- liatri sciortian
Conzontivo
Presente
- che mi sciòrte
- che ti ti sciòrti
- che lê o/a sciòrte
- che niatri sciortimmo
- che viatri sciortî
- che liatri sciòrtan
Imperfetto
- che mi sciortisse
- che ti ti sciortisci
- che lê o/a sciortisse
- che niatri sciortiscimo
- che viatri sciortisci
- che liatri sciortissan
Condiçionale
- mi sciortieiva/sciortiæ
- ti ti sciortiësci
- lê o/a sciortieiva/sciortiæ
- niatri sciortiëscimo
- viatri sciortiësci
- liatri sciortieivan/sciortiæn
Imperativo
- sciòrti ti!
- sciortimmo niatri!
- sciortî viatri!
Partiçipio passou
- m. s. sciortio
- m. p. sciortii
- f. s. sciortia
- f. p. sciortie
Gerundio
- sciortindo