annettere
intr.v.
-
prendere possesso di un territorio annette [aˈnetˑe]
Conjugations
annettâ
Past part. annettou
Ger. annettando
Ind.
Pres.
- mi annetto
- ti t’annetti
- lê o/a l’annetta
- niatri annettemmo
- viatri annettæ
- lô annettan
Impf.
- mi annettava
- ti t’annettavi
- lê o/a l’annettava
- niatri annettavimo
- viatri annettavi
- lô annettavan
Fut.
- mi annettiò
- ti t’annettiæ
- lê o/a l’annettià
- niatri annettiemo
- viatri annettiei
- lô annettian
Subj.
Pres.
- che mi annette
- che ti t’annetti
- che lê o/a l’annette
- che niatri annettemmo
- che viatri annettæ
- che lô annettan
Impf.
- che mi annettesse
- che ti t’annettesci
- che lê o/a l’annettesse
- che niatri annettescimo
- che viatri annettesci
- che lô annettessan
Cond.
- mi annettieiva/annettiæ
- ti t’annettiësci
- lê o/a l’annettieiva/annettiæ
- niatri annettiëscimo
- viatri annettiësci
- lô annettieivan/annettiæn
Imper.
- annetta ti
- ch’o/a l’annette lê
- annettemmo niatri
- annettæ viatri
- annettan lô