catturare
tr.v.
-
acciappâ [atʃaˈpaː]
cattuâ letterario [kaˈtɥaː]
Conjugations
acciappâ
Past part. acciappou
Ger. acciappando
Ind.
Pres.
- mi acciappo
- ti t’acciappi
- lê o/a l’acciappa
- niatri acciappemmo
- viatri acciappæ
- lô acciappan
Impf.
- mi acciappava
- ti t’acciappavi
- lê o/a l’acciappava
- niatri acciappavimo
- viatri acciappavi
- lô acciappavan
Fut.
- mi acciappiò
- ti t’acciappiæ
- lê o/a l’acciappià
- niatri acciappiemo
- viatri acciappiei
- lô acciappian
Subj.
Pres.
- che mi acciappe
- che ti t’acciappi
- che lê o/a l’acciappe
- che niatri acciappemmo
- che viatri acciappæ
- che lô acciappan
Impf.
- che mi acciappesse
- che ti t’acciappesci
- che lê o/a l’acciappesse
- che niatri acciappescimo
- che viatri acciappesci
- che lô acciappessan
Cond.
- mi acciappieiva/acciappiæ
- ti t’acciappiësci
- lê o/a l’acciappieiva/acciappiæ
- niatri acciappiëscimo
- viatri acciappiësci
- lô acciappieivan/acciappiæn
Imper.
- acciappa ti
- ch’o/a l’acciappe lê
- acciappemmo niatri
- acciappæ viatri
- acciappan lô
cattuâ
Past part. cattuou
Ger. cattuando
Ind.
Pres.
- mi cattuo
- ti ti cattui
- lê o/a cattua
- niatri cattuemmo/cattuemo
- viatri cattuæ
- lô cattuan
Impf.
- mi cattuava
- ti ti cattuavi
- lê o/a cattuava
- niatri cattuavimo
- viatri cattuavi
- lô cattuavan
Fut.
- mi cattuiò
- ti ti cattuiæ
- lê o/a cattuià
- niatri cattuiemo
- viatri cattuiei
- lô cattuian
Subj.
Pres.
- che mi cattue
- che ti ti cattui
- che lê o/a cattue
- che niatri cattuemmo/cattuemo
- che viatri cattuæ
- che lô cattuan
Impf.
- che mi cattuesse
- che ti ti cattuesci
- che lê o/a cattuesse
- che niatri cattuescimo
- che viatri cattuesci
- che lô cattuessan
Cond.
- mi cattuieiva/cattuiæ
- ti ti cattuiësci
- lê o/a cattuieiva/cattuiæ
- niatri cattuiëscimo
- viatri cattuiësci
- lô cattuieivan/cattuiæn
Imper.
- cattua ti
- ch’o/a cattue lê
- cattuemmo/cattuemo niatri
- cattuæ viatri
- cattuan lô