esagerare
tr.v.
-
esagerâ [ezaɡeˈraː]
Conjugations
esagerâ
Past part. esagerou
Ger. esagerando
Ind.
Pres.
- mi esagero
- ti t’esageri
- lê o/a l’esagera
- niatri esageremmo
- viatri esageræ
- lô esageran
Impf.
- mi esagerava
- ti t’esageravi
- lê o/a l’esagerava
- niatri esageravimo
- viatri esageravi
- lô esageravan
Fut.
- mi esageriò
- ti t’esageriæ
- lê o/a l’esagerià
- niatri esageriemo
- viatri esageriei
- lô esagerian
Subj.
Pres.
- che mi esagere
- che ti t’esageri
- che lê o/a l’esagere
- che niatri esageremmo
- che viatri esageræ
- che lô esageran
Impf.
- che mi esageresse
- che ti t’esageresci
- che lê o/a l’esageresse
- che niatri esagerescimo
- che viatri esageresci
- che lô esageressan
Cond.
- mi esagerieiva/esageriæ
- ti t’esageriësci
- lê o/a l’esagerieiva/esageriæ
- niatri esageriëscimo
- viatri esageriësci
- lô esagerieivan/esageriæn
Imper.
- esagera ti
- ch’o/a l’esagere lê
- esageremmo niatri
- esageræ viatri
- esageran lô