inciampare
tr.v.
-
mettere il piede in fallo ingambâse [iŋɡaŋˈbaːse]
brincâ [briŋˈkaː]
piggiâ un schincapê [piˈdʒaː ŋ skiŋkaˈpeː]
piggiâ un pontapê [piˈdʒaː ŋ puŋtaˈpeː]
Examples
mi sono inciampato in un vecchio mattone
me son ingambou inte un vegio mon
Conjugations
brincâ
Past part. brincou
Ger. brincando
Ind.
Pres.
- mi brinco
- ti ti brinchi
- lê o/a brinca
- niatri brinchemmo
- viatri brincæ
- lô brincan
Impf.
- mi brincava
- ti ti brincavi
- lê o/a brincava
- niatri brincavimo
- viatri brincavi
- lô brincavan
Fut.
- mi brinchiò
- ti ti brinchiæ
- lê o/a brinchià
- niatri brinchiemo
- viatri brinchiei
- lô brinchian
Subj.
Pres.
- che mi brinche
- che ti ti brinchi
- che lê o/a brinche
- che niatri brinchemmo
- che viatri brincæ
- che lô brincan
Impf.
- che mi brinchesse
- che ti ti brinchesci
- che lê o/a brinchesse
- che niatri brinchescimo
- che viatri brinchesci
- che lô brinchessan
Cond.
- mi brinchieiva/brinchiæ
- ti ti brinchiësci
- lê o/a brinchieiva/brinchiæ
- niatri brinchiëscimo
- viatri brinchiësci
- lô brinchieivan/brinchiæn
Imper.
- brinca ti
- ch’o/a brinche lê
- brinchemmo niatri
- brincæ viatri
- brincan lô
ingambâ
Past part. ingambou
Ger. ingambando
Ind.
Pres.
- mi ingambo
- ti t’ingambi
- lê o/a l’ingamba
- niatri ingambemmo
- viatri ingambæ
- lô ingamban
Impf.
- mi ingambava
- ti t’ingambavi
- lê o/a l’ingambava
- niatri ingambavimo
- viatri ingambavi
- lô ingambavan
Fut.
- mi ingambiò
- ti t’ingambiæ
- lê o/a l’ingambià
- niatri ingambiemo
- viatri ingambiei
- lô ingambian
Subj.
Pres.
- che mi ingambe
- che ti t’ingambi
- che lê o/a l’ingambe
- che niatri ingambemmo
- che viatri ingambæ
- che lô ingamban
Impf.
- che mi ingambesse
- che ti t’ingambesci
- che lê o/a l’ingambesse
- che niatri ingambescimo
- che viatri ingambesci
- che lô ingambessan
Cond.
- mi ingambieiva/ingambiæ
- ti t’ingambiësci
- lê o/a l’ingambieiva/ingambiæ
- niatri ingambiëscimo
- viatri ingambiësci
- lô ingambieivan/ingambiæn
Imper.
- ingamba ti
- ch’o/a l’ingambe lê
- ingambemmo niatri
- ingambæ viatri
- ingamban lô
piggiâ
Past part. piggiou
Ger. piggiando
Ind.
Pres.
- mi piggio
- ti ti piggi
- lê o/a piggia
- niatri piggemmo
- viatri piggiæ
- lô piggian
Impf.
- mi piggiava
- ti ti piggiavi
- lê o/a piggiava
- niatri piggiavimo
- viatri piggiavi
- lô piggiavan
Fut.
- mi piggiò
- ti ti piggiæ
- lê o/a piggià
- niatri piggiemo
- viatri piggiei
- lô piggian
Subj.
Pres.
- che mi pigge
- che ti ti piggi
- che lê o/a pigge
- che niatri piggemmo
- che viatri piggiæ
- che lô piggian
Impf.
- che mi piggesse
- che ti ti piggesci
- che lê o/a piggesse
- che niatri piggescimo
- che viatri piggesci
- che lô piggessan
Cond.
- mi piggieiva/piggiæ
- ti ti piggiësci
- lê o/a piggieiva/piggiæ
- niatri piggiëscimo
- viatri piggiësci
- lô piggieivan/piggiæn
Imper.
- piggia ti
- ch’o/a pigge lê
- piggemmo niatri
- piggiæ viatri
- piggian lô