sfigurare
tr.v.
-
deturpare il viso desfiguâ [desfiˈɡɥaː]
Examples
la malattia le aveva sfigurato il viso
a moutia a gh’aiva desfiguou a cea
Conjugations
desfiguâ
Past part. desfiguou
Ger. desfiguando
Ind.
Pres.
- mi desfiguo
- ti ti desfigui
- lê o/a desfigua
- niatri desfiguemmo/desfiguemo
- viatri desfiguæ
- lô desfiguan
Impf.
- mi desfiguava
- ti ti desfiguavi
- lê o/a desfiguava
- niatri desfiguavimo
- viatri desfiguavi
- lô desfiguavan
Fut.
- mi desfiguiò
- ti ti desfiguiæ
- lê o/a desfiguià
- niatri desfiguiemo
- viatri desfiguiei
- lô desfiguian
Subj.
Pres.
- che mi desfigue
- che ti ti desfigui
- che lê o/a desfigue
- che niatri desfiguemmo/desfiguemo
- che viatri desfiguæ
- che lô desfiguan
Impf.
- che mi desfiguesse
- che ti ti desfiguesci
- che lê o/a desfiguesse
- che niatri desfiguescimo
- che viatri desfiguesci
- che lô desfiguessan
Cond.
- mi desfiguieiva/desfiguiæ
- ti ti desfiguiësci
- lê o/a desfiguieiva/desfiguiæ
- niatri desfiguiëscimo
- viatri desfiguiësci
- lô desfiguieivan/desfiguiæn
Imper.
- desfigua ti
- ch’o/a desfigue lê
- desfiguemmo/desfiguemo niatri
- desfiguæ viatri
- desfiguan lô