sfocare
tr.v.
-
desfogâ [desfuˈɡaː]
Conjugations
desfogâ
Past part. desfogou
Ger. desfogando
Ind.
Pres.
- mi desfeugo
- ti ti desfeughi
- lê o/a desfeuga
- niatri desfoghemmo
- viatri desfogæ
- lô desfeugan
Impf.
- mi desfogava
- ti ti desfogavi
- lê o/a desfogava
- niatri desfogavimo
- viatri desfogavi
- lô desfogavan
Fut.
- mi desfoghiò
- ti ti desfoghiæ
- lê o/a desfoghià
- niatri desfoghiemo
- viatri desfoghiei
- lô desfoghian
Subj.
Pres.
- che mi desfeughe
- che ti ti desfeughi
- che lê o/a desfeughe
- che niatri desfoghemmo
- che viatri desfogæ
- che lô desfeugan
Impf.
- che mi desfoghesse
- che ti ti desfoghesci
- che lê o/a desfoghesse
- che niatri desfoghescimo
- che viatri desfoghesci
- che lô desfoghessan
Cond.
- mi desfoghieiva/desfoghiæ
- ti ti desfoghiësci
- lê o/a desfoghieiva/desfoghiæ
- niatri desfoghiëscimo
- viatri desfoghiësci
- lô desfoghieivan/desfoghiæn
Imper.
- desfeuga ti
- ch’o/a desfeughe lê
- desfoghemmo niatri
- desfogæ viatri
- desfeugan lô