addentare
v.tr.
-
addentâ [adeŋˈtaː]
Esempi
il cane mi ha addentato le mani
o can o m’à addentou e moen
Coniugazioni
addentâ
Part. pass. addentou
Ger. addentando
Ind.
Pres.
- mi addento
- ti t’addenti
- lê o/a l’addenta
- niatri addentemmo
- viatri addentæ
- lô addentan
Impf.
- mi addentava
- ti t’addentavi
- lê o/a l’addentava
- niatri addentavimo
- viatri addentavi
- lô addentavan
Fut.
- mi addentiò
- ti t’addentiæ
- lê o/a l’addentià
- niatri addentiemo
- viatri addentiei
- lô addentian
Cong.
Pres.
- che mi addente
- che ti t’addenti
- che lê o/a l’addente
- che niatri addentemmo
- che viatri addentæ
- che lô addentan
Impf.
- che mi addentesse
- che ti t’addentesci
- che lê o/a l’addentesse
- che niatri addentescimo
- che viatri addentesci
- che lô addentessan
Cond.
- mi addentieiva/addentiæ
- ti t’addentiësci
- lê o/a l’addentieiva/addentiæ
- niatri addentiëscimo
- viatri addentiësci
- lô addentieivan/addentiæn
Imper.
- addenta ti
- ch’o/a l’addente lê
- addentemmo niatri
- addentæ viatri
- addentan lô