affumicare
v.tr.
-
affummâ [afyˈmaː]
affummegâ [afymeˈɡaː]
Coniugazioni
affummegâ
Part. pass. affummegou
Ger. affummegando
Ind.
Pres.
- mi affummego
- ti t’affummeghi
- lê o/a l’affummega
- niatri affummeghemmo
- viatri affummegæ
- lô affummegan
Impf.
- mi affummegava
- ti t’affummegavi
- lê o/a l’affummegava
- niatri affummegavimo
- viatri affummegavi
- lô affummegavan
Fut.
- mi affummeghiò
- ti t’affummeghiæ
- lê o/a l’affummeghià
- niatri affummeghiemo
- viatri affummeghiei
- lô affummeghian
Cong.
Pres.
- che mi affummeghe
- che ti t’affummeghi
- che lê o/a l’affummeghe
- che niatri affummeghemmo
- che viatri affummegæ
- che lô affummegan
Impf.
- che mi affummeghesse
- che ti t’affummeghesci
- che lê o/a l’affummeghesse
- che niatri affummeghescimo
- che viatri affummeghesci
- che lô affummeghessan
Cond.
- mi affummeghieiva/affummeghiæ
- ti t’affummeghiësci
- lê o/a l’affummeghieiva/affummeghiæ
- niatri affummeghiëscimo
- viatri affummeghiësci
- lô affummeghieivan/affummeghiæn
Imper.
- affummega ti
- ch’o/a l’affummeghe lê
- affummeghemmo niatri
- affummegæ viatri
- affummegan lô
affummâ
Part. pass. affummou
Ger. affummando
Ind.
Pres.
- mi affummo
- ti t’affummi
- lê o/a l’affumma
- niatri affummemmo
- viatri affummæ
- lô affumman
Impf.
- mi affummava
- ti t’affummavi
- lê o/a l’affummava
- niatri affummavimo
- viatri affummavi
- lô affummavan
Fut.
- mi affummiò
- ti t’affummiæ
- lê o/a l’affummià
- niatri affummiemo
- viatri affummiei
- lô affummian
Cong.
Pres.
- che mi affumme
- che ti t’affummi
- che lê o/a l’affumme
- che niatri affummemmo
- che viatri affummæ
- che lô affumman
Impf.
- che mi affummesse
- che ti t’affummesci
- che lê o/a l’affummesse
- che niatri affummescimo
- che viatri affummesci
- che lô affummessan
Cond.
- mi affummieiva/affummiæ
- ti t’affummiësci
- lê o/a l’affummieiva/affummiæ
- niatri affummiëscimo
- viatri affummiësci
- lô affummieivan/affummiæn
Imper.
- affumma ti
- ch’o/a l’affumme lê
- affummemmo niatri
- affummæ viatri
- affumman lô