giudicare
v.tr.v.intr.
-
sottoporre a giudizio giudicâ [dʒydiˈkaː]
-
reputare ↳ vedi reputare
Coniugazioni
giudicâ
Part. pass. giudicou
Ger. giudicando
Ind.
Pres.
- mi giudico
- ti ti giudichi
- lê o/a giudica
- niatri giudichemmo
- viatri giudicæ
- lô giudican
Impf.
- mi giudicava
- ti ti giudicavi
- lê o/a giudicava
- niatri giudicavimo
- viatri giudicavi
- lô giudicavan
Fut.
- mi giudichiò
- ti ti giudichiæ
- lê o/a giudichià
- niatri giudichiemo
- viatri giudichiei
- lô giudichian
Cong.
Pres.
- che mi giudiche
- che ti ti giudichi
- che lê o/a giudiche
- che niatri giudichemmo
- che viatri giudicæ
- che lô giudican
Impf.
- che mi giudichesse
- che ti ti giudichesci
- che lê o/a giudichesse
- che niatri giudichescimo
- che viatri giudichesci
- che lô giudichessan
Cond.
- mi giudichieiva/giudichiæ
- ti ti giudichiësci
- lê o/a giudichieiva/giudichiæ
- niatri giudichiëscimo
- viatri giudichiësci
- lô giudichieivan/giudichiæn
Imper.
- giudica ti
- ch’o/a giudiche lê
- giudichemmo niatri
- giudicæ viatri
- giudican lô