miagolare
s.m.
-
zoologia miägnâ [mjaːˈɲaː]
gnaugnâ colloquiale [ɲawˈɲaː]
Coniugazioni
gnaugnâ
Part. pass. gnaugnou
Ger. gnaugnando
Ind.
Pres.
- mi gnaugno
- ti ti gnaugni
- lê o/a gnaugna
- niatri gnaugnemmo
- viatri gnaugnæ
- lô gnaugnan
Impf.
- mi gnaugnava
- ti ti gnaugnavi
- lê o/a gnaugnava
- niatri gnaugnavimo
- viatri gnaugnavi
- lô gnaugnavan
Fut.
- mi gnaugniò
- ti ti gnaugniæ
- lê o/a gnaugnià
- niatri gnaugniemo
- viatri gnaugniei
- lô gnaugnian
Cong.
Pres.
- che mi gnaugne
- che ti ti gnaugni
- che lê o/a gnaugne
- che niatri gnaugnemmo
- che viatri gnaugnæ
- che lô gnaugnan
Impf.
- che mi gnaugnesse
- che ti ti gnaugnesci
- che lê o/a gnaugnesse
- che niatri gnaugnescimo
- che viatri gnaugnesci
- che lô gnaugnessan
Cond.
- mi gnaugnieiva/gnaugniæ
- ti ti gnaugniësci
- lê o/a gnaugnieiva/gnaugniæ
- niatri gnaugniëscimo
- viatri gnaugniësci
- lô gnaugnieivan/gnaugniæn
Imper.
- gnaugna ti
- ch’o/a gnaugne lê
- gnaugnemmo niatri
- gnaugnæ viatri
- gnaugnan lô
miägnâ
Part. pass. miägnou
Ger. miägnando
Ind.
Pres.
- mi miägno
- ti ti miägni
- lê o/a miägna
- niatri miägnemmo
- viatri miägnæ
- lô miägnan
Impf.
- mi miägnava
- ti ti miägnavi
- lê o/a miägnava
- niatri miägnavimo
- viatri miägnavi
- lô miägnavan
Fut.
- mi miägniò
- ti ti miägniæ
- lê o/a miägnià
- niatri miägniemo
- viatri miägniei
- lô miägnian
Cong.
Pres.
- che mi miägne
- che ti ti miägni
- che lê o/a miägne
- che niatri miägnemmo
- che viatri miägnæ
- che lô miägnan
Impf.
- che mi miägnesse
- che ti ti miägnesci
- che lê o/a miägnesse
- che niatri miägnescimo
- che viatri miägnesci
- che lô miägnessan
Cond.
- mi miägnieiva/miägniæ
- ti ti miägniësci
- lê o/a miägnieiva/miägniæ
- niatri miägniëscimo
- viatri miägniësci
- lô miägnieivan/miägniæn
Imper.
- miägna ti
- ch’o/a miägne lê
- miägnemmo niatri
- miägnæ viatri
- miägnan lô