ruttare
v.intr.v.tr.
-
reuitâ [røjˈtaː]
Coniugazioni
reuitâ
Part. pass. reuitou
Ger. reuitando
Ind.
Pres.
- mi reuito
- ti ti reuiti
- lê o/a reuita
- niatri reuitemmo
- viatri reuitæ
- lô reuitan
Impf.
- mi reuitava
- ti ti reuitavi
- lê o/a reuitava
- niatri reuitavimo
- viatri reuitavi
- lô reuitavan
Fut.
- mi reuitiò
- ti ti reuitiæ
- lê o/a reuitià
- niatri reuitiemo
- viatri reuitiei
- lô reuitian
Cong.
Pres.
- che mi reuite
- che ti ti reuiti
- che lê o/a reuite
- che niatri reuitemmo
- che viatri reuitæ
- che lô reuitan
Impf.
- che mi reuitesse
- che ti ti reuitesci
- che lê o/a reuitesse
- che niatri reuitescimo
- che viatri reuitesci
- che lô reuitessan
Cond.
- mi reuitieiva/reuitiæ
- ti ti reuitiësci
- lê o/a reuitieiva/reuitiæ
- niatri reuitiëscimo
- viatri reuitiësci
- lô reuitieivan/reuitiæn
Imper.
- reuita ti
- ch’o/a reuite lê
- reuitemmo niatri
- reuitæ viatri
- reuitan lô