DEIZE
Dizionario italiano-genovese
sbocciare
v. intr.
-
di fiori o sim., aprirsi buttâ
[byˈtaː] fa caldo e i fiori sbocciano
gh’é cado e e scioî beuttan
Coniugazioni
buttâ
Indicativo
Presente
- mi beutto
- ti ti beutti
- lê o/a beutta
- niatri buttemmo
- viatri buttæ
- liatri beuttan
Imperfetto
- mi buttava
- ti ti buttavi
- lê o/a buttava
- niatri buttavimo
- viatri buttavi
- liatri buttavan
Futuro
- mi buttiò
- ti ti buttiæ
- lê o/a buttià
- niatri buttiemo
- viatri buttiei
- liatri buttian
Congiuntivo
Presente
- che mi beutte
- che ti ti beutti
- che lê o/a beutte
- che niatri buttemmo
- che viatri buttæ
- che liatri beuttan
Imperfetto
- che mi buttesse
- che ti ti buttesci
- che lê o/a buttesse
- che niatri buttescimo
- che viatri buttesci
- che liatri buttessan
Condizionale
- mi buttieiva/buttiæ
- ti ti buttiësci
- lê o/a buttieiva/buttiæ
- niatri buttiëscimo
- viatri buttiësci
- liatri buttieivan/buttiæn
Imperativo
- beutta ti!
- buttemmo niatri!
- buttæ viatri!
Participio passato
- m. s. buttou
- m. p. buttæ
- f. s. buttâ
- f. p. buttæ
Gerundio
- buttando