Conseggio pe-o patrimònio linguistico ligure

Conseggio ligure

DEIZE

Dizionario italiano-genovese

smettere

v. tr.
  1. sospendere o interrompere, seguito da compl. ogg.

    abbandonâ [abaŋduˈnaː]

    interrompî [iŋteruŋˈpiː]

    terminâ [tɛrmiˈnaː]

    acciantâ [atʃaŋˈtaː] (var. ciantâ)

    acciantâ lì colloquiale [atʃaŋˈtaː ˈli]

    ho deciso di abbandonare gli studi per poter aiutare la famiglia

    ò deçiso d’abbandonâ i studdi pe poei aggiuttâ a famiggia

    l’azienda ha smesso la produzione del modello vecchio

    a dita a l’à abbandonou a produçion do modello vegio

  2. sospendere o interrompere, seguito da di + inf.

    desmette [dezˈmetˑe]

    interrompî [iŋteruŋˈpiː]

    terminâ [tɛrmiˈnaː]

    acciantâ [atʃaŋˈtaː] (var. ciantâ)

    acciantâ lì colloquiale [atʃaŋˈtaː liː]

    abbiamo smesso di parlare appena è entrato il principale

    emmo desmisso de parlâ comm’o l’é introu o baccan

    vorrei smettere di fumare, ma non ci riesco

    vorriæ desmette de fummâ, ma no gh’arriëscio

  3. cessare di usare qualcosa

    desmette [dezˈmetˑe]

    questo scatolone è pieno di vestiti smessi

    sta scatoassa a l’é piña de vestî desmissi

v. tr.
  1. terminare

    affermâse [afɛrˈmaːse]

    interrompîse [iŋteruŋˈpiːse]

    terminâ [tɛrmiˈnaː]

    finî [fiˈniː]

    vegnî à fin [veˈɲiː a ˈfiŋ]

    finalmente la pioggia ha smesso e siamo riusciti a uscire

    dòppo tanto l’ægua a s’é affermâ e emmo posciuo sciortî

Coniugazioni

abbandonâ

Indicativo

Presente

  1. mi abbandoño
  2. ti t’abbandoñi
  3. lê o/a l’abbandoña
  4. niatri abbandonemmo
  5. viatri abbandonæ
  6. liatri abbandoñan

Imperfetto

  1. mi abbandonava
  2. ti t’abbandonavi
  3. lê o/a l’abbandonava
  4. niatri abbandonavimo
  5. viatri abbandonavi
  6. liatri abbandonavan

Futuro

  1. mi abbandoniò
  2. ti t’abbandoniæ
  3. lê o/a l’abbandonià
  4. niatri abbandoniemo
  5. viatri abbandoniei
  6. liatri abbandonian

Congiuntivo

Presente

  1. che mi abbandoñe
  2. che ti t’abbandoñi
  3. che lê o/a l’abbandoñe
  4. che niatri abbandonemmo
  5. che viatri abbandonæ
  6. che liatri abbandoñan

Imperfetto

  1. che mi abbandonesse
  2. che ti t’abbandonesci
  3. che lê o/a l’abbandonesse
  4. che niatri abbandonescimo
  5. che viatri abbandonesci
  6. che liatri abbandonessan

Condizionale

  1. mi abbandonieiva/abbandoniæ
  2. ti t’abbandoniësci
  3. lê o/a l’abbandonieiva/abbandoniæ
  4. niatri abbandoniëscimo
  5. viatri abbandoniësci
  6. liatri abbandonieivan/abbandoniæn

Imperativo

  1. abbandoña ti!
  2. abbandonemmo niatri!
  3. abbandonæ viatri!

Participio passato

  1. m. s. abbandonou
  2. m. p. abbandonæ
  3. f. s. abbandonâ
  4. f. p. abbandonæ

Gerundio

  1. abbandonando
acciantâ

Indicativo

Presente

  1. mi accianto
  2. ti t’accianti
  3. lê o/a l’accianta
  4. niatri acciantemmo
  5. viatri acciantæ
  6. liatri acciantan

Imperfetto

  1. mi acciantava
  2. ti t’acciantavi
  3. lê o/a l’acciantava
  4. niatri acciantavimo
  5. viatri acciantavi
  6. liatri acciantavan

Futuro

  1. mi acciantiò
  2. ti t’acciantiæ
  3. lê o/a l’acciantià
  4. niatri acciantiemo
  5. viatri acciantiei
  6. liatri acciantian

Congiuntivo

Presente

  1. che mi acciante
  2. che ti t’accianti
  3. che lê o/a l’acciante
  4. che niatri acciantemmo
  5. che viatri acciantæ
  6. che liatri acciantan

Imperfetto

  1. che mi acciantesse
  2. che ti t’acciantesci
  3. che lê o/a l’acciantesse
  4. che niatri acciantescimo
  5. che viatri acciantesci
  6. che liatri acciantessan

Condizionale

  1. mi acciantieiva/acciantiæ
  2. ti t’acciantiësci
  3. lê o/a l’acciantieiva/acciantiæ
  4. niatri acciantiëscimo
  5. viatri acciantiësci
  6. liatri acciantieivan/acciantiæn

Imperativo

  1. accianta ti!
  2. acciantemmo niatri!
  3. acciantæ viatri!

Participio passato

  1. m. s. acciantou
  2. m. p. acciantæ
  3. f. s. acciantâ
  4. f. p. acciantæ

Gerundio

  1. acciantando
affermâ

Indicativo

Presente

  1. mi affermo
  2. ti t’affermi
  3. lê o/a l’afferma
  4. niatri affermemmo
  5. viatri affermæ
  6. liatri afferman

Imperfetto

  1. mi affermava
  2. ti t’affermavi
  3. lê o/a l’affermava
  4. niatri affermavimo
  5. viatri affermavi
  6. liatri affermavan

Futuro

  1. mi affermiò
  2. ti t’affermiæ
  3. lê o/a l’affermià
  4. niatri affermiemo
  5. viatri affermiei
  6. liatri affermian

Congiuntivo

Presente

  1. che mi afferme
  2. che ti t’affermi
  3. che lê o/a l’afferme
  4. che niatri affermemmo
  5. che viatri affermæ
  6. che liatri afferman

Imperfetto

  1. che mi affermesse
  2. che ti t’affermesci
  3. che lê o/a l’affermesse
  4. che niatri affermescimo
  5. che viatri affermesci
  6. che liatri affermessan

Condizionale

  1. mi affermieiva/affermiæ
  2. ti t’affermiësci
  3. lê o/a l’affermieiva/affermiæ
  4. niatri affermiëscimo
  5. viatri affermiësci
  6. liatri affermieivan/affermiæn

Imperativo

  1. afferma ti!
  2. affermemmo niatri!
  3. affermæ viatri!

Participio passato

  1. m. s. affermou
  2. m. p. affermæ
  3. f. s. affermâ
  4. f. p. affermæ

Gerundio

  1. affermando
desmette

Indicativo

Presente

  1. mi desmetto
  2. ti ti desmetti
  3. lê o/a desmette
  4. niatri desmettemmo
  5. viatri desmettei
  6. liatri desmettan

Imperfetto

  1. mi desmetteiva
  2. ti ti desmetteivi
  3. lê o/a desmetteiva
  4. niatri desmetteivimo
  5. viatri desmetteivi
  6. liatri desmetteivan

Futuro

  1. mi desmettiò
  2. ti ti desmettiæ
  3. lê o/a desmettià
  4. niatri desmettiemo
  5. viatri desmettiei
  6. liatri desmettian

Congiuntivo

Presente

  1. che mi desmette
  2. che ti ti desmetti
  3. che lê o/a desmette
  4. che niatri desmettemmo
  5. che viatri desmettei
  6. che liatri desmettan

Imperfetto

  1. che mi desmettesse
  2. che ti ti desmettesci
  3. che lê o/a desmettesse
  4. che niatri desmettescimo
  5. che viatri desmettesci
  6. che liatri desmettessan

Condizionale

  1. mi desmettieiva/desmettiæ
  2. ti ti desmettiësci
  3. lê o/a desmettieiva/desmettiæ
  4. niatri desmettiëscimo
  5. viatri desmettiësci
  6. liatri desmettieivan/desmettiæn

Imperativo

  1. desmetti ti!
  2. desmettemmo niatri!
  3. desmettei viatri!

Participio passato

  1. m. s. desmisso
  2. m. p. desmissi
  3. f. s. desmissa
  4. f. p. desmisse

Gerundio

  1. desmettendo
finî

Indicativo

Presente

  1. mi finiscio
  2. ti ti finisci
  3. lê o/a finisce
  4. niatri finimmo
  5. viatri finî
  6. liatri finiscian

Imperfetto

  1. mi finiva
  2. ti ti finivi
  3. lê o/a finiva
  4. niatri finivimo
  5. viatri finivi
  6. liatri finivan

Futuro

  1. mi finiò
  2. ti ti finiæ
  3. lê o/a finià
  4. niatri finiemo
  5. viatri finiei
  6. liatri finian

Congiuntivo

Presente

  1. che mi finisce
  2. che ti ti finisci
  3. che lê o/a finisce
  4. che niatri finimmo
  5. che viatri finî
  6. che liatri finiscian

Imperfetto

  1. che mi finisse
  2. che ti ti finisci
  3. che lê o/a finisse
  4. che niatri finiscimo
  5. che viatri finisci
  6. che liatri finissan

Condizionale

  1. mi finieiva/finiæ
  2. ti ti finiësci
  3. lê o/a finieiva/finiæ
  4. niatri finiëscimo
  5. viatri finiësci
  6. liatri finieivan/finiæn

Imperativo

  1. finisci ti!
  2. finimmo niatri!
  3. finî viatri!

Participio passato

  1. m. s. finio
  2. m. p. finii
  3. f. s. finia
  4. f. p. finie

Gerundio

  1. finindo
interrompî

Indicativo

Presente

  1. mi interrompo
  2. ti t’interrompi
  3. lê o/a l’interrompe
  4. niatri interrompimmo
  5. viatri interrompî
  6. liatri interrompan

Imperfetto

  1. mi interrompiva
  2. ti t’interrompivi
  3. lê o/a l’interrompiva
  4. niatri interrompivimo
  5. viatri interrompivi
  6. liatri interrompivan

Futuro

  1. mi interrompiò
  2. ti t’interrompiæ
  3. lê o/a l’interrompià
  4. niatri interrompiemo
  5. viatri interrompiei
  6. liatri interrompian

Congiuntivo

Presente

  1. che mi interrompe
  2. che ti t’interrompi
  3. che lê o/a l’interrompe
  4. che niatri interrompimmo
  5. che viatri interrompî
  6. che liatri interrompan

Imperfetto

  1. che mi interrompisse
  2. che ti t’interrompisci
  3. che lê o/a l’interrompisse
  4. che niatri interrompiscimo
  5. che viatri interrompisci
  6. che liatri interrompissan

Condizionale

  1. mi interrompieiva/interrompiæ
  2. ti t’interrompiësci
  3. lê o/a l’interrompieiva/interrompiæ
  4. niatri interrompiëscimo
  5. viatri interrompiësci
  6. liatri interrompieivan/interrompiæn

Imperativo

  1. interrompi ti!
  2. interrompimmo niatri!
  3. interrompî viatri!

Participio passato

  1. m. s. interrotto
  2. m. p. interrotti
  3. f. s. interrotta
  4. f. p. interrotte

Gerundio

  1. interrompindo
terminâ

Indicativo

Presente

  1. mi termino
  2. ti ti termini
  3. lê o/a termina
  4. niatri terminemmo
  5. viatri terminæ
  6. liatri terminan

Imperfetto

  1. mi terminava
  2. ti ti terminavi
  3. lê o/a terminava
  4. niatri terminavimo
  5. viatri terminavi
  6. liatri terminavan

Futuro

  1. mi terminiò
  2. ti ti terminiæ
  3. lê o/a terminià
  4. niatri terminiemo
  5. viatri terminiei
  6. liatri terminian

Congiuntivo

Presente

  1. che mi termine
  2. che ti ti termini
  3. che lê o/a termine
  4. che niatri terminemmo
  5. che viatri terminæ
  6. che liatri terminan

Imperfetto

  1. che mi terminesse
  2. che ti ti terminesci
  3. che lê o/a terminesse
  4. che niatri terminescimo
  5. che viatri terminesci
  6. che liatri terminessan

Condizionale

  1. mi terminieiva/terminiæ
  2. ti ti terminiësci
  3. lê o/a terminieiva/terminiæ
  4. niatri terminiëscimo
  5. viatri terminiësci
  6. liatri terminieivan/terminiæn

Imperativo

  1. termina ti!
  2. terminemmo niatri!
  3. terminæ viatri!

Participio passato

  1. m. s. terminou
  2. m. p. terminæ
  3. f. s. terminâ
  4. f. p. terminæ

Gerundio

  1. terminando