DEIZE
Dizionario italiano-genovese
smontare
v. tr.
v. intr.
-
desmontâ
[dezmuŋˈtaː] cacciâ zu
[kaˈtʃaː zy] mette à tòcchi
[ˈmetˑe a ˈtukˑi]
Coniugazioni
desmontâ
Indicativo
Presente
- mi desmonto
- ti ti desmonti
- lê o/a desmonta
- niatri desmontemmo
- viatri desmontæ
- liatri desmontan
Imperfetto
- mi desmontava
- ti ti desmontavi
- lê o/a desmontava
- niatri desmontavimo
- viatri desmontavi
- liatri desmontavan
Futuro
- mi desmontiò
- ti ti desmontiæ
- lê o/a desmontià
- niatri desmontiemo
- viatri desmontiei
- liatri desmontian
Congiuntivo
Presente
- che mi desmonte
- che ti ti desmonti
- che lê o/a desmonte
- che niatri desmontemmo
- che viatri desmontæ
- che liatri desmontan
Imperfetto
- che mi desmontesse
- che ti ti desmontesci
- che lê o/a desmontesse
- che niatri desmontescimo
- che viatri desmontesci
- che liatri desmontessan
Condizionale
- mi desmontieiva/desmontiæ
- ti ti desmontiësci
- lê o/a desmontieiva/desmontiæ
- niatri desmontiëscimo
- viatri desmontiësci
- liatri desmontieivan/desmontiæn
Imperativo
- desmonta ti!
- desmontemmo niatri!
- desmontæ viatri!
Participio passato
- m. s. desmontou
- m. p. desmontæ
- f. s. desmontâ
- f. p. desmontæ
Gerundio
- desmontando