sopraffare
v.tr.
-
assobaccâ [asubaˈkaː]
Coniugazioni
assobaccâ
Part. pass. assobaccou
Ger. assobaccando
Ind.
Pres.
- mi assobacco
- ti t’assobacchi
- lê o/a l’assobacca
- niatri assobacchemmo
- viatri assobaccæ
- lô assobaccan
Impf.
- mi assobaccava
- ti t’assobaccavi
- lê o/a l’assobaccava
- niatri assobaccavimo
- viatri assobaccavi
- lô assobaccavan
Fut.
- mi assobacchiò
- ti t’assobacchiæ
- lê o/a l’assobacchià
- niatri assobacchiemo
- viatri assobacchiei
- lô assobacchian
Cong.
Pres.
- che mi assobacche
- che ti t’assobacchi
- che lê o/a l’assobacche
- che niatri assobacchemmo
- che viatri assobaccæ
- che lô assobaccan
Impf.
- che mi assobacchesse
- che ti t’assobacchesci
- che lê o/a l’assobacchesse
- che niatri assobacchescimo
- che viatri assobacchesci
- che lô assobacchessan
Cond.
- mi assobacchieiva/assobacchiæ
- ti t’assobacchiësci
- lê o/a l’assobacchieiva/assobacchiæ
- niatri assobacchiëscimo
- viatri assobacchiësci
- lô assobacchieivan/assobacchiæn
Imper.
- assobacca ti
- ch’o/a l’assobacche lê
- assobacchemmo niatri
- assobaccæ viatri
- assobaccan lô