DEIZE
Diçionäio italian-zeneise
accanire
accanirsi
v. pron.
-
incagnîse
[iŋkaˈɲiːse]
Coniugazioni
incagnî
Indicativo
Presente
- mi incagniscio
- ti t’incagnisci
- lê o/a l’incagnisce
- niatri incagnimmo
- viatri incagnî
- liatri incagniscian
Imperfetto
- mi incagniva
- ti t’incagnivi
- lê o/a l’incagniva
- niatri incagnivimo
- viatri incagnivi
- liatri incagnivan
Futuro
- mi incagniò
- ti t’incagniæ
- lê o/a l’incagnià
- niatri incagniemo
- viatri incagniei
- liatri incagnian
Congiuntivo
Presente
- che mi incagnisce
- che ti t’incagnisci
- che lê o/a l’incagnisce
- che niatri incagnimmo
- che viatri incagnî
- che liatri incagniscian
Imperfetto
- che mi incagnisse
- che ti t’incagnisci
- che lê o/a l’incagnisse
- che niatri incagniscimo
- che viatri incagnisci
- che liatri incagnissan
Condizionale
- mi incagnieiva/incagniæ
- ti t’incagniësci
- lê o/a l’incagnieiva/incagniæ
- niatri incagniëscimo
- viatri incagniësci
- liatri incagnieivan/incagniæn
Imperativo
- incagnisci ti!
- incagnimmo niatri!
- incagnî viatri!
Participio passato
- m. s. incagnio
- m. p. incagnii
- f. s. incagnia
- f. p. incagnie
Gerundio
- incagnindo