apprendere
v.tr.
-
imprende [iŋˈpreŋde]
Coniugaçioin
imprende
Part. pass. impreiso
Ger. imprendendo
Ind.
Pres.
- mi imprendo
- ti t’imprendi
- lê o/a l’imprende
- niatri imprendemmo
- viatri imprendei
- lô imprendan
Impf.
- mi imprendeiva
- ti t’imprendeivi
- lê o/a l’imprendeiva
- niatri imprendeivimo
- viatri imprendeivi
- lô imprendeivan
Fut.
- mi imprendiò
- ti t’imprendiæ
- lê o/a l’imprendià
- niatri imprendiemo
- viatri imprendiei
- lô imprendian
Conz.
Pres.
- che mi imprende
- che ti t’imprendi
- che lê o/a l’imprende
- che niatri imprendemmo
- che viatri imprendei
- che lô imprendan
Impf.
- che mi imprendesse
- che ti t’imprendesci
- che lê o/a l’imprendesse
- che niatri imprendescimo
- che viatri imprendesci
- che lô imprendessan
Cond.
- mi imprendieiva/imprendiæ
- ti t’imprendiësci
- lê o/a l’imprendieiva/imprendiæ
- niatri imprendiëscimo
- viatri imprendiësci
- lô imprendieivan/imprendiæn
Imper.
- imprendi ti
- ch’o/a l’imprende lê
- imprendemmo niatri
- imprendei viatri
- imprendan lô