attestare
v.tr.
-
certificare attestâ [atesˈtaː]
çertificâ [sɛrtifiˈkaː]
Coniugaçioin
attestâ
Part. pass. attestou
Ger. attestando
Ind.
Pres.
- mi attesto
- ti t’attesti
- lê o/a l’attesta
- niatri attestemmo
- viatri attestæ
- lô attestan
Impf.
- mi attestava
- ti t’attestavi
- lê o/a l’attestava
- niatri attestavimo
- viatri attestavi
- lô attestavan
Fut.
- mi attestiò
- ti t’attestiæ
- lê o/a l’attestià
- niatri attestiemo
- viatri attestiei
- lô attestian
Conz.
Pres.
- che mi atteste
- che ti t’attesti
- che lê o/a l’atteste
- che niatri attestemmo
- che viatri attestæ
- che lô attestan
Impf.
- che mi attestesse
- che ti t’attestesci
- che lê o/a l’attestesse
- che niatri attestescimo
- che viatri attestesci
- che lô attestessan
Cond.
- mi attestieiva/attestiæ
- ti t’attestiësci
- lê o/a l’attestieiva/attestiæ
- niatri attestiëscimo
- viatri attestiësci
- lô attestieivan/attestiæn
Imper.
- attesta ti
- ch’o/a l’atteste lê
- attestemmo niatri
- attestæ viatri
- attestan lô
çertificâ
Part. pass. çertificou
Ger. çertificando
Ind.
Pres.
- mi çertifico
- ti ti çertifichi
- lê o/a çertifica
- niatri çertifichemmo
- viatri çertificæ
- lô çertifican
Impf.
- mi çertificava
- ti ti çertificavi
- lê o/a çertificava
- niatri çertificavimo
- viatri çertificavi
- lô çertificavan
Fut.
- mi çertifichiò
- ti ti çertifichiæ
- lê o/a çertifichià
- niatri çertifichiemo
- viatri çertifichiei
- lô çertifichian
Conz.
Pres.
- che mi çertifiche
- che ti ti çertifichi
- che lê o/a çertifiche
- che niatri çertifichemmo
- che viatri çertificæ
- che lô çertifican
Impf.
- che mi çertifichesse
- che ti ti çertifichesci
- che lê o/a çertifichesse
- che niatri çertifichescimo
- che viatri çertifichesci
- che lô çertifichessan
Cond.
- mi çertifichieiva/çertifichiæ
- ti ti çertifichiësci
- lê o/a çertifichieiva/çertifichiæ
- niatri çertifichiëscimo
- viatri çertifichiësci
- lô çertifichieivan/çertifichiæn
Imper.
- çertifica ti
- ch’o/a çertifiche lê
- çertifichemmo niatri
- çertificæ viatri
- çertifican lô