confermare
v.tr.
-
confermâ [kunfɛrˈmaː]
Coniugaçioin
confermâ
Part. pass. confermou
Ger. confermando
Ind.
Pres.
- mi confermo
- ti ti confermi
- lê o/a conferma
- niatri confermemmo
- viatri confermæ
- lô conferman
Impf.
- mi confermava
- ti ti confermavi
- lê o/a confermava
- niatri confermavimo
- viatri confermavi
- lô confermavan
Fut.
- mi confermiò
- ti ti confermiæ
- lê o/a confermià
- niatri confermiemo
- viatri confermiei
- lô confermian
Conz.
Pres.
- che mi conferme
- che ti ti confermi
- che lê o/a conferme
- che niatri confermemmo
- che viatri confermæ
- che lô conferman
Impf.
- che mi confermesse
- che ti ti confermesci
- che lê o/a confermesse
- che niatri confermescimo
- che viatri confermesci
- che lô confermessan
Cond.
- mi confermieiva/confermiæ
- ti ti confermiësci
- lê o/a confermieiva/confermiæ
- niatri confermiëscimo
- viatri confermiësci
- lô confermieivan/confermiæn
Imper.
- conferma ti
- ch’o/a conferme lê
- confermemmo niatri
- confermæ viatri
- conferman lô