demordere
v.intr.
-
demòrde [deˈmɔːrde]
Coniugaçioin
demòrde
Part. pass. demòrso
Ger. demordendo
Ind.
Pres.
- mi demòrdo
- ti ti demòrdi
- lê o/a demòrde
- niatri demordemmo
- viatri demordei
- lô demòrdan
Impf.
- mi demordeiva
- ti ti demordeivi
- lê o/a demordeiva
- niatri demordeivimo
- viatri demordeivi
- lô demordeivan
Fut.
- mi demordiò
- ti ti demordiæ
- lê o/a demordià
- niatri demordiemo
- viatri demordiei
- lô demordian
Conz.
Pres.
- che mi demòrde
- che ti ti demòrdi
- che lê o/a demòrde
- che niatri demordemmo
- che viatri demordei
- che lô demòrdan
Impf.
- che mi demordesse
- che ti ti demordesci
- che lê o/a demordesse
- che niatri demordescimo
- che viatri demordesci
- che lô demordessan
Cond.
- mi demordieiva/demordiæ
- ti ti demordiësci
- lê o/a demordieiva/demordiæ
- niatri demordiëscimo
- viatri demordiësci
- lô demordieivan/demordiæn
Imper.
- demòrdi ti
- ch’o/a demòrde lê
- demordemmo niatri
- demordei viatri
- demòrdan lô