disarmare
v.tr.
-
disarmâ [dizarˈmaː]
Coniugaçioin
disarmâ
Part. pass. disarmou
Ger. disarmando
Ind.
Pres.
- mi disarmo
- ti ti disarmi
- lê o/a disarma
- niatri disarmemmo
- viatri disarmæ
- lô disarman
Impf.
- mi disarmava
- ti ti disarmavi
- lê o/a disarmava
- niatri disarmavimo
- viatri disarmavi
- lô disarmavan
Fut.
- mi disarmiò
- ti ti disarmiæ
- lê o/a disarmià
- niatri disarmiemo
- viatri disarmiei
- lô disarmian
Conz.
Pres.
- che mi disarme
- che ti ti disarmi
- che lê o/a disarme
- che niatri disarmemmo
- che viatri disarmæ
- che lô disarman
Impf.
- che mi disarmesse
- che ti ti disarmesci
- che lê o/a disarmesse
- che niatri disarmescimo
- che viatri disarmesci
- che lô disarmessan
Cond.
- mi disarmieiva/disarmiæ
- ti ti disarmiësci
- lê o/a disarmieiva/disarmiæ
- niatri disarmiëscimo
- viatri disarmiësci
- lô disarmieivan/disarmiæn
Imper.
- disarma ti
- ch’o/a disarme lê
- disarmemmo niatri
- disarmæ viatri
- disarman lô