dolere
v.tr.
-
doî [ˈdwiː]
Coniugaçioin
doî
Part. pass. doio
Ger. doindo
Ind.
Pres.
- mi deuo
- ti ti deui
- lê o/a deue
- niatri doimmo/doimo
- viatri doî
- lô deuan
Impf.
- mi doiva
- ti ti doivi
- lê o/a doiva
- niatri doivimo
- viatri doivi
- lô doivan
Fut.
- mi doiò
- ti ti doiæ
- lê o/a doià
- niatri doiemo
- viatri doiei
- lô doian
Conz.
Pres.
- che mi deue
- che ti ti deui
- che lê o/a deue
- che niatri doimmo/doimo
- che viatri doî
- che lô deuan
Impf.
- che mi doisse
- che ti ti doisci
- che lê o/a doisse
- che niatri doiscimo
- che viatri doisci
- che lô doissan
Cond.
- mi doieiva/doiæ
- ti ti doiësci
- lê o/a doieiva/doiæ
- niatri doiëscimo
- viatri doiësci
- lô doieivan/doiæn
Imper.
- deui ti
- ch’o/a deue lê
- doimmo/doimo niatri
- doî viatri
- deuan lô