esplorare
v.tr.
-
esplorâ [espluˈraː]
Coniugaçioin
esplorâ
Part. pass. esplorou
Ger. esplorando
Ind.
Pres.
- mi esplöro
- ti t’esplöri
- lê o/a l’esplöra
- niatri esploremmo
- viatri esploræ
- lô esplöran
Impf.
- mi esplorava
- ti t’esploravi
- lê o/a l’esplorava
- niatri esploravimo
- viatri esploravi
- lô esploravan
Fut.
- mi esploriò
- ti t’esploriæ
- lê o/a l’esplorià
- niatri esploriemo
- viatri esploriei
- lô esplorian
Conz.
Pres.
- che mi esplöre
- che ti t’esplöri
- che lê o/a l’esplöre
- che niatri esploremmo
- che viatri esploræ
- che lô esplöran
Impf.
- che mi esploresse
- che ti t’esploresci
- che lê o/a l’esploresse
- che niatri esplorescimo
- che viatri esploresci
- che lô esploressan
Cond.
- mi esplorieiva/esploriæ
- ti t’esploriësci
- lê o/a l’esplorieiva/esploriæ
- niatri esploriëscimo
- viatri esploriësci
- lô esplorieivan/esploriæn
Imper.
- esplöra ti
- ch’o/a l’esplöre lê
- esploremmo niatri
- esploræ viatri
- esplöran lô