DEIZE
forzare
-
operare qcs. con la forza, anche danneggiandola sforsâ
[sfurˈsaː] i ladri hanno forzato la porta e hanno svaligiato l’appartamento della dott.ssa Garrone
i laddri an sforsou a pòrta e an desvalixou o scito da dottoa Garroña
forzando la maniglia hanno rotto il meccanismo
à sforsâ a maneggia an rotto o mecaniximo
-
aprirsi un varco rompî
[ruŋˈpiː] i malviventi hanno forzato un posto di blocco a Bolzaneto
i malemmi an rotto un pòsto de blòcco à Bösanæo
-
costringere sforsâ
[sfurˈsaː] costrenze
[kusˈtreŋze] è vero che ti forziamo a studiare, ma lo facciamo per il tuo bene
l’é vea che te sforsemmo à studiâ, ma ô femmo pe-o teu ben
forzarsi
-
sottoporsi a sforzo sforsâse
[sfurˈsaːse] costrenzise
[kusˈtreŋzise] mi sono forzato a mangiare, anche se non ne avevo voglia
me son sforsou à mangiâ, ben che no n’aveiva coæ
Coniugaçioin
costrenze
Indicativo
Presente
- mi costrenzo
- ti ti costrenzi
- lê o/a costrenze
- niatri costrenzemmo
- viatri costrenzei
- liatri costrenzan
Imperfetto
- mi costrenzeiva
- ti ti costrenzeivi
- lê o/a costrenzeiva
- niatri costrenzeivimo
- viatri costrenzeivi
- liatri costrenzeivan
Futuo
- mi costrenziò
- ti ti costrenziæ
- lê o/a costrenzià
- niatri costrenziemo
- viatri costrenziei
- liatri costrenzian
Conzontivo
Presente
- che mi costrenze
- che ti ti costrenzi
- che lê o/a costrenze
- che niatri costrenzemmo
- che viatri costrenzei
- che liatri costrenzan
Imperfetto
- che mi costrenzesse
- che ti ti costrenzesci
- che lê o/a costrenzesse
- che niatri costrenzescimo
- che viatri costrenzesci
- che liatri costrenzessan
Condiçionale
- mi costrenzieiva/costrenziæ
- ti ti costrenziësci
- lê o/a costrenzieiva/costrenziæ
- niatri costrenziëscimo
- viatri costrenziësci
- liatri costrenzieivan/costrenziæn
Imperativo
- costrenzi ti!
- costrenzemmo niatri!
- costrenzei viatri!
Partiçipio passou
- m. s. costreito
- m. p. costreiti
- f. s. costreita
- f. p. costreite
Gerundio
- costrenzendo
rompî
Indicativo
Presente
- mi rompo
- ti ti rompi
- lê o/a rompe
- niatri rompimmo
- viatri rompî
- liatri rompan
Imperfetto
- mi rompiva
- ti ti rompivi
- lê o/a rompiva
- niatri rompivimo
- viatri rompivi
- liatri rompivan
Futuo
- mi rompiò
- ti ti rompiæ
- lê o/a rompià
- niatri rompiemo
- viatri rompiei
- liatri rompian
Conzontivo
Presente
- che mi rompe
- che ti ti rompi
- che lê o/a rompe
- che niatri rompimmo
- che viatri rompî
- che liatri rompan
Imperfetto
- che mi rompisse
- che ti ti rompisci
- che lê o/a rompisse
- che niatri rompiscimo
- che viatri rompisci
- che liatri rompissan
Condiçionale
- mi rompieiva/rompiæ
- ti ti rompiësci
- lê o/a rompieiva/rompiæ
- niatri rompiëscimo
- viatri rompiësci
- liatri rompieivan/rompiæn
Imperativo
- rompi ti!
- rompimmo niatri!
- rompî viatri!
Partiçipio passou
- m. s. rotto
- m. p. rotti
- f. s. rotta
- f. p. rotte
Gerundio
- rompindo
sforsâ
Indicativo
Presente
- mi sfòrso
- ti ti sfòrsi
- lê o/a sfòrsa
- niatri sforsemmo
- viatri sforsæ
- liatri sfòrsan
Imperfetto
- mi sforsava
- ti ti sforsavi
- lê o/a sforsava
- niatri sforsavimo
- viatri sforsavi
- liatri sforsavan
Futuo
- mi sforsiò
- ti ti sforsiæ
- lê o/a sforsià
- niatri sforsiemo
- viatri sforsiei
- liatri sforsian
Conzontivo
Presente
- che mi sfòrse
- che ti ti sfòrsi
- che lê o/a sfòrse
- che niatri sforsemmo
- che viatri sforsæ
- che liatri sfòrsan
Imperfetto
- che mi sforsesse
- che ti ti sforsesci
- che lê o/a sforsesse
- che niatri sforsescimo
- che viatri sforsesci
- che liatri sforsessan
Condiçionale
- mi sforsieiva/sforsiæ
- ti ti sforsiësci
- lê o/a sforsieiva/sforsiæ
- niatri sforsiëscimo
- viatri sforsiësci
- liatri sforsieivan/sforsiæn
Imperativo
- sfòrsa ti!
- sforsemmo niatri!
- sforsæ viatri!
Partiçipio passou
- m. s. sforsou
- m. p. sforsæ
- f. s. sforsâ
- f. p. sforsæ
Gerundio
- sforsando