innamorare
v.intr.
-
innamoâ [iŋnaˈmwaː] ~ [inaˈmwaː]
innamorarsi
v.pron.
-
innamoâse [iŋnaˈmwaːse] ~ [inaˈmwaːse]
Coniugaçioin
innamoâ
Part. pass. innamoou
Ger. innamoando
Ind.
Pres.
- mi innamoo
- ti t’innamoi
- lê o/a l’innamoa
- niatri innamoemmo/innamoemo
- viatri innamoæ
- lô innamoan
Impf.
- mi innamoava
- ti t’innamoavi
- lê o/a l’innamoava
- niatri innamoavimo
- viatri innamoavi
- lô innamoavan
Fut.
- mi innamoiò
- ti t’innamoiæ
- lê o/a l’innamoià
- niatri innamoiemo
- viatri innamoiei
- lô innamoian
Conz.
Pres.
- che mi innamoe
- che ti t’innamoi
- che lê o/a l’innamoe
- che niatri innamoemmo/innamoemo
- che viatri innamoæ
- che lô innamoan
Impf.
- che mi innamoesse
- che ti t’innamoesci
- che lê o/a l’innamoesse
- che niatri innamoescimo
- che viatri innamoesci
- che lô innamoessan
Cond.
- mi innamoieiva/innamoiæ
- ti t’innamoiësci
- lê o/a l’innamoieiva/innamoiæ
- niatri innamoiëscimo
- viatri innamoiësci
- lô innamoieivan/innamoiæn
Imper.
- innamoa ti
- ch’o/a l’innamoe lê
- innamoemmo/innamoemo niatri
- innamoæ viatri
- innamoan lô