intimare
v.intr.
-
intimâ [iŋtiˈmaː]
Coniugaçioin
intimâ
Part. pass. intimou
Ger. intimando
Ind.
Pres.
- mi intimo
- ti t’intimi
- lê o/a l’intima
- niatri intimemmo
- viatri intimæ
- lô intiman
Impf.
- mi intimava
- ti t’intimavi
- lê o/a l’intimava
- niatri intimavimo
- viatri intimavi
- lô intimavan
Fut.
- mi intimiò
- ti t’intimiæ
- lê o/a l’intimià
- niatri intimiemo
- viatri intimiei
- lô intimian
Conz.
Pres.
- che mi intime
- che ti t’intimi
- che lê o/a l’intime
- che niatri intimemmo
- che viatri intimæ
- che lô intiman
Impf.
- che mi intimesse
- che ti t’intimesci
- che lê o/a l’intimesse
- che niatri intimescimo
- che viatri intimesci
- che lô intimessan
Cond.
- mi intimieiva/intimiæ
- ti t’intimiësci
- lê o/a l’intimieiva/intimiæ
- niatri intimiëscimo
- viatri intimiësci
- lô intimieivan/intimiæn
Imper.
- intima ti
- ch’o/a l’intime lê
- intimemmo niatri
- intimæ viatri
- intiman lô