riformare
v.tr.
-
reformâ [refurˈmaː]
Coniugaçioin
reformâ
Part. pass. reformou
Ger. reformando
Ind.
Pres.
- mi reformo
- ti ti reformi
- lê o/a reforma
- niatri reformemmo
- viatri reformæ
- lô reforman
Impf.
- mi reformava
- ti ti reformavi
- lê o/a reformava
- niatri reformavimo
- viatri reformavi
- lô reformavan
Fut.
- mi reformiò
- ti ti reformiæ
- lê o/a reformià
- niatri reformiemo
- viatri reformiei
- lô reformian
Conz.
Pres.
- che mi reforme
- che ti ti reformi
- che lê o/a reforme
- che niatri reformemmo
- che viatri reformæ
- che lô reforman
Impf.
- che mi reformesse
- che ti ti reformesci
- che lê o/a reformesse
- che niatri reformescimo
- che viatri reformesci
- che lô reformessan
Cond.
- mi reformieiva/reformiæ
- ti ti reformiësci
- lê o/a reformieiva/reformiæ
- niatri reformiëscimo
- viatri reformiësci
- lô reformieivan/reformiæn
Imper.
- reforma ti
- ch’o/a reforme lê
- reformemmo niatri
- reformæ viatri
- reforman lô