Conseggio pe-o patrimònio linguistico ligure

Conseggio ligure

DEIZE

Diçionäio italian-zeneise

starnutire

v. intr.
  1. stranuâ [straˈnɥaː]

    tutta questa polvere mi fa starnutire

    tutta sta pua a me fa stranuâ

    quando starnutisce, il mio cane si spaventa da solo

    quand’o stranua, o mæ can o s’inspaxima da pe lê

Coniugaçioin

stranuâ

Indicativo

Presente

  1. mi stranuo
  2. ti ti stranui
  3. lê o/a stranua
  4. niatri stranuemmo/stranuemo
  5. viatri stranuæ
  6. liatri stranuan

Imperfetto

  1. mi stranuava
  2. ti ti stranuavi
  3. lê o/a stranuava
  4. niatri stranuavimo
  5. viatri stranuavi
  6. liatri stranuavan

Futuo

  1. mi stranuiò
  2. ti ti stranuiæ
  3. lê o/a stranuià
  4. niatri stranuiemo
  5. viatri stranuiei
  6. liatri stranuian

Conzontivo

Presente

  1. che mi stranue
  2. che ti ti stranui
  3. che lê o/a stranue
  4. che niatri stranuemmo/stranuemo
  5. che viatri stranuæ
  6. che liatri stranuan

Imperfetto

  1. che mi stranuesse
  2. che ti ti stranuesci
  3. che lê o/a stranuesse
  4. che niatri stranuescimo
  5. che viatri stranuesci
  6. che liatri stranuessan

Condiçionale

  1. mi stranuieiva/stranuiæ
  2. ti ti stranuiësci
  3. lê o/a stranuieiva/stranuiæ
  4. niatri stranuiëscimo
  5. viatri stranuiësci
  6. liatri stranuieivan/stranuiæn

Imperativo

  1. stranua ti!
  2. stranuemmo/stranuemo niatri!
  3. stranuæ viatri!

Partiçipio passou

  1. m. s. stranuou
  2. m. p. stranuæ
  3. f. s. stranuâ
  4. f. p. stranuæ

Gerundio

  1. stranuando