ammattire
v.tr.
-
inmattî [iŋmaˈtiː]
vegnî matto [veˈɲiː ˈmatˑu]
Coniugazioni
inmattî
Part. pass. inmattio
Ger. inmattindo
Ind.
Pres.
- mi inmattiscio
- ti t’inmattisci
- lê o/a l’inmattisce
- niatri inmattimmo
- viatri inmattî
- lô inmattiscian
Impf.
- mi inmattiva
- ti t’inmattivi
- lê o/a l’inmattiva
- niatri inmattivimo
- viatri inmattivi
- lô inmattivan
Fut.
- mi inmattiò
- ti t’inmattiæ
- lê o/a l’inmattià
- niatri inmattiemo
- viatri inmattiei
- lô inmattian
Cong.
Pres.
- che mi inmattisce
- che ti t’inmattisci
- che lê o/a l’inmattisce
- che niatri inmattimmo
- che viatri inmattî
- che lô inmattiscian
Impf.
- che mi inmattisse
- che ti t’inmattisci
- che lê o/a l’inmattisse
- che niatri inmattiscimo
- che viatri inmattisci
- che lô inmattissan
Cond.
- mi inmattieiva/inmattiæ
- ti t’inmattiësci
- lê o/a l’inmattieiva/inmattiæ
- niatri inmattiëscimo
- viatri inmattiësci
- lô inmattieivan/inmattiæn
Imper.
- inmattisci ti
- ch’o/a l’inmattisce lê
- inmattimmo niatri
- inmattî viatri
- inmattiscian lô
vegnî
Part. pass. vegnuo
Ger. vegnindo
Ind.
Pres.
- mi vëgno
- ti ti vëgni
- lê o/a vëgne
- niatri vegnimmo
- viatri vegnî
- lô vëgnan
Impf.
- mi vegniva
- ti ti vegnivi
- lê o/a vegniva
- niatri vegnivimo
- viatri vegnivi
- lô vegnivan
Fut.
- mi vegniò
- ti ti vegniæ
- lê o/a vegnià
- niatri vegniemo
- viatri vegniei
- lô vegnian
Cong.
Pres.
- che mi vëgne
- che ti ti vëgni
- che lê o/a vëgne
- che niatri vegnimmo
- che viatri vegnî
- che lô vëgnan
Impf.
- che mi vegnisse
- che ti ti vegnisci
- che lê o/a vegnisse
- che niatri vegniscimo
- che viatri vegnisci
- che lô vegnissan
Cond.
- mi vegnieiva/vegniæ
- ti ti vegniësci
- lê o/a vegnieiva/vegniæ
- niatri vegniëscimo
- viatri vegniësci
- lô vegnieivan/vegniæn
Imper.
- vëgni ti
- ch’o/a vëgne lê
- vegnimmo niatri
- vegnî viatri
- vëgnan lô